Έφυγε ο Jeff Hanneman, κιθαρίστας και συνιδρυτής των θρυλικών Slayer, σε ηλικία 49 ετών, αφήνοντας την τελευταία του πνοή στις 2 Μαΐου σε νοσοκομείο της Καλιφόρνια…
Ο Hanneman γεννήθηκε στις 31 Γενάρη το 1964 στο Oakland της California και μεγάλωσε στο Long Beach σε μια οικογένεια γεμάτη από βετεράνους διαφόρων πολέμων. Οι πολεμικές ταινίες στην τηλεόραση ήταν δημοφιλής εκείνη την εποχή, και ο Hanneman καθόταν και τις παρακολουθούσε με τους αδελφούς του ή κατασκεύαζαν μαζί μοντέλα πολεμικών αεροπλάνων και tanks. Το ενδιαφέρον του στον πόλεμο και στρατιωτική ιστορία αποδίδεται στην ανατροφή και την οικογένεια του. Σε μια συνέντευξη του το 2009 στο περιοδικό Decibel, δήλωσε πως ο πατέρας του ήταν Γερμανός, αλλά αγωνίστηκε με την πλευρά συμμάχων στο Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, ενώ αποκάλυψε και από ποια περιοχή της Γερμανίας κατάγονταν ο πατέρας και ο παππούς του.
Ο Jeff Hanneman γνωρίστηκε με τον Kerry King το 1981, όταν ο King έψαχνε μουσικούς για μια νέα μπάντα και ξεκίνησαν παίζοντας τραγούδια των Judas Priest και των Iron Maiden. Οι Slayer γεννήθηκαν λίγο μετά, όταν ο Hanneman πρότεινε στον King να γράψουν τα δικά τους τραγούδια. Το 1984 ο Hannmean, ο Dave Lombardo και ο κιθαρίστας των Suicidal Tendencies, Rocky George, έφτιαξαν ένα punk project group που ονόμασαν "Pap Smear" και ήταν έτοιμοι να ξεκινήσουν τις ηχογραφήσεις, όταν ο Rick Rubin, παραγωγός των Slayer, συμβούλεψε τον Hanneman να εγκαταλείψει το project, λέγοντας του: «Ahhhh, don’t do it, man — this is the kind of thing that breaks bands up!». Ο Hanneman άκουσε τις συμβουλές του και αργότερα χρησιμοποίησε 2 τραγούδια από εκείνο το project το 1996 στο album των Slayer “Undisputed Attitude”.
Το 1997 παντρεύτηκε την Kathryn με την οποία γνωρίζονταν από τις αρχές της δεκαετίας του ’80. Έζησαν στο Los Angeles και δεν απέκτησαν παιδιά. Στην διάρκεια των περιοδειών των Slayer, η Kathryn έμενε στο σπίτι κάτι που ο ίδιος ο Hanneman προτιμούσε, υποστηρίζοντας σε μια συνέντευξη του πως έτσι ήταν πολύ καλύτερα γιατί κάθε φορά που επέστρεφε στο σπίτι, η Kathryn ήταν σαν καινούργια!
Το ενδιαφέρον του Hanneman στα γερμανικά μετάλλια πολέμου και την ναζιστική Γερμανία φαίνεται σε πολλούς από τους στίχους του. Όλο αυτό το ενδιαφέρον για το Ναζιστικό Κόμμα ξεκίνησε μετά από κάποια μετάλλια που του έδωσε ο πατέρας του και ορισμένα ακόμα που βρήκε και άνηκαν σε κάποιο νεκρό στρατιώτη. Το πλέον πολύτιμο μετάλλιο της συλλογής του ήταν ο Σταυρός του Ιππότη (Knight's Cross) που αγόρασε για 1000 δολάρια από έναν fan των Slayer. Μάλιστα σε μια περιοδεία των Slayer μαζί με τους Motorhead, o Hanneman ανακάλυψε πως και ο Lemmy (τραγουδιστής των Motörhead) είχε παρόμοια ενδιαφέροντα, έτσι οι δυο τους κατέληξαν να κουβεντιάζουν για σχέδια μεταλλίων, όπλα και τις τακτικές που χρησιμοποιούσε η Wehrmacht. Οι στίχοι του στο τραγούδι "Angel of Death" οδήγησε σε κατηγορίες πως οι Slayer έτρεφαν «συμπάθειες» ως προς τους Ναζί, αν και το συγκρότημα αρνήθηκε άπειρες φορές τις κατηγορίες, λέγοντας πως απλώς ενδιαφέρονταν για το συγκεκριμένο θέμα. Για το τραγούδι αυτό ο Hanneman είχε δηλώσει: «δεν υπάρχει κάτι στους στίχους μου που να λέει πως ο Josef Mengele ήταν κακός άνθρωπος, γιατί για εμένα είναι προφανές πως ήταν και δεν χρειαζόταν να σας το πω…»
Οι μουσικές επιρροές του Hanneman περιλαμβάνουν το πρώιμο Heavy Metal και το punk rock, οι οποίες και οδήγησαν στο album “Undisputed Attitude” (1996) των Slayer. Τα διπλά κιθαριστικά solos του Hanneman και του King, έχουν χαρακτηριστεί ως «χαοτικά άγρια» και «ιδιοφυή». Πρώιμα albums όπως τα “Hell Awaits” & “Reign in Blood” χαρακτηρίζονται από ένα μουσικό στυλ που παρομοιάζεται με «θρήνο» και solos «παράφρονα» που προσπαθούν να μιμηθούν τις κραυγές των θυμάτων των τραγουδιών, ενώ το “South of Heaven” χαρακτηρίζεται από περισσότερο «τεχνικά» κιθαριστικά riffs που βελτίωσαν την «μουσικότητα» διατηρώντας μια «μελωδική αίσθηση». Οι Jeff Hanneman και Kerry King βρίσκονται στην 10η θέση στην λίστα "100 Greatest Heavy Metal Guitarists of All Time".
Ο Hanneman έγραψε τους στίχους σε μερικά από τα πιο αγαπημένα τραγούδια των fans των Slayer, όπως τα "South of Heaven", "War Ensemble", "Raining Blood", "Angel of Death", "Mandatory Suicide", και "Seasons in the Abyss", τα οποία ανέκαθεν αποτελούσαν σήμα κατατεθέν στις live εμφανίσεις του συγκροτήματος. Έχει δηλώσει πως το αγαπημένο του album είναι το “Reign in Blood” και πως λάτρευε να παίζει στην σκηνή τα "Raining Blood" και "Angel of Death". Είχε συμβάλει σε στίχους και μουσική σε κάθε άλμπουμ των Slayer, έχοντας σχηματίσει μια ιδιαίτερη σχέση στην σύνθεση με τον Araya, η οποία επισκίαζε μερικές φορές την δημιουργική συμβολή του King.
Οι Slayer συνήθως έγραφαν την μουσική πριν από τους στίχους και ο Hanneman συνέθετε τα riffs στο σπίτι του ζητώντας μετά την άποψη των υπολοίπων, ενώ οι King και Lombardo έκαναν προτάσεις και αλλαγές. Η μπάντα έπαιζε τα riffs για να πάρει τη βασική δομή του τραγουδιού και στη συνέχεια τοποθετούσαν τους στίχους και τα solos. Ο Hanneman είχε δηλώσει πως όλοι μπορούσαν να γράφουν μουσική και στίχους στη μπάντα και αν το υλικό ήταν καλό θα το χρησιμοποιούσαν.
Ο Jeff Hanneman αποσύρθηκε από την ενεργό δράση στις αρχές του 2011, όταν αντιμετώπισε νεκρωτική απονευρωσίτιδα, μια εξουθενωτική διαταραχή του δέρματος, που λένε πως προκλήθηκε από τσίμπημα αράχνης. Το 2012 ο Tom Araya είχε ανακοινώσει την ανάρρωσή του από την ασθένεια, ωστόσο, αργότερα, τον Φεβρουάριο του 2013, ο Kerry King αποκάλυψε συνεχιζόμενα προβλήματα υγείας που τον κρατούσαν μακριά από τους Slayer. Έφυγε στις 2 Μαΐου το 2013…
Εξαιρετικός κιθαρίστας και μια παράξενη όσο και αμφιλεγόμενη προσωπικότητα, ο Jeff Hanneman ήταν και θα παραμείνει η ψύχη των Slayer, θρύλων πια του thrash metal που δικαιωματικά ανήκουν στους Big 4, μαζί με τους Μetallika, Megadeth και Anthrax. Έφυγε πολύ νέος και σίγουρα είχε πάρα πολλά ακόμη να δώσει στην μουσική. Για μια ακόμη φορά, μάλιστα Μεγαλοβδομαδιάτικα, έπιασα τον εαυτό μου να αναρωτιέται πόσους ακόμα μεγάλους μουσικούς (και όχι μόνο) θα αποχαιρετίσουμε, κάτι που ειλικρινά το φοβάμαι και με ανησυχεί. Ο χρόνος και η μοίρα είναι δυο «τυπάκια» πραγματικά αδίσταχτα. Πήρα λοιπόν καθυστερημένα την απόφαση να γράψω για τον Hanneman για να συνδυάσω αυτή την ελλιπή βιογραφία με την επέτειο ενός ακόμα πικρού «Αντίο», αυτό του μοναδικού και εξαιρετικού από κάθε άποψη, Θανάση Βέγγου, που λείπει πάρα πολύ.
Αντίο λοιπόν Jeff και καλό ταξίδι…
πηγές βιογραφίας: Wikipedia, The Guardian
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Πες την γνώμη σου....