Χάπι for the New Year

Λίγες ώρες πριν μας αφήσει το 2014 και ενώ ξεκίνησα να γράφω κάτι άλλο, το μυαλό μου παρέμεινε κολλημένο σε αυτά που δεν θέλει να ξεχάσει, αναγκάζοντας με να αλλάξω θέμα. Δεν «πάει ο παλιός ο χρόνος…».

Annabelle (2014)

Ένα ζευγάρι, ο John και η ετοιμόγεννη σύζυγος του Mia, αρχίζουν να βιώνουν τρομαχτικά υπερφυσικά γεγονότα, λίγο μετά την βίαιη εισβολή στο σπίτι τους από δυο μέλη μιας σκοτεινής αίρεσης. Αυτά τα γεγονότα έχουν επίκεντρο μια σπάνια vintage κούκλα, που ο John έκανε πριν λίγες ημέρες δώρο στην Mia…

A Walk Among The Tombstones (Το Μονοπάτι Του Θανάτου)

Ένας πρώην αστυνομικός που πλέον εργάζεται παράνομα ως ιδιωτικός ντεντέκτιβ, θα προσληφθεί από έναν έμπορο ναρκωτικών για να βρει αυτούς που απήγαγαν και σκότωσαν την γυναίκα του…

Χριστουγεννιάτικη Ιστορία…

Τι συνέβη άραγε στον διάσημο «τσιγκούνη» τις μέρες μετά τα Χριστούγεννα;

Joe Cocker (20/5/1944 – 22/12/2014)

Το μεγαλύτερο «κρίμα» όταν αναγκαζόμαστε να αποχαιρετίσουμε τόσο μεγάλους τραγουδιστές, είναι η πικρή διαπίστωση πως μαζί τους αποχαιρετούμε ένα τεράστιο και χωρίς επιστροφή μουσικό κεφάλαιο και η μελαγχολική συνειδητοποίηση πως δυστυχώς υπάρχουν άνθρωποι εκεί έξω που δεν τους γνωρίζουν και αδυνατούν να νιώσουν το μέγεθος της απώλειας. Φίλοι μου, μαζί με όλους αυτούς τους μεγάλους, χάνεται και η μουσική…

To See or not to See? Ιδού η απορία…

Ήρθαν, έρχονται, θα έρθουν… Ταινίες τρόμου που με τον ένα η τον άλλο τρόπο έχουν καταφέρει να διαφημιστούν και να αποσπάσουν «παράξενες» κριτικές στα γνωστά sites κινηματογραφικού περιεχομένου, προκαλώντας σύγχυση σχετικά με το πόσο καλές είναι και αν αξίζει να τις παρακολουθήσεις…

Η Πεταλούδα

Εχθές το βράδυ μπήκε στο δωμάτιο μια από εκείνες τις μεγάλες πεταλούδες της νύχτας. Έχω σχεδόν πάντα το παράθυρο ανοιχτό γιατί θέλω να νιώθω και να ακούω το έξω, διαφορετικά αισθάνομαι απομονωμένος… Εγκλωβισμένος. Καθόμουν και έγραφα όταν αυτός ο νυχτερινός επισκέπτης εισέβαλλε απρόσκλητος στον χώρο μου…

Σημαίες και Γαρύφαλλα...

Όταν κάθεται η σκόνη από τον θόρυβο που προκάλεσε ένα γεγονός, το βλέμμα καθαρίζει και οι σκέψεις μπορούν να πλανηθούν σε ένα πιο ευρύ φάσμα που θα μετριάσει κάπως την οργή, για να παραχωρήσει την θέση της στην λογική. Έτσι θα έπρεπε να συμβαίνει. Δεν συμβαίνει όμως. Λογική δεν υπάρχει και προτού καθίσει η σκόνη, το ένα γεγονός επισκιάζεται από το επόμενο, σηκώνοντας εκ νέου σκόνη…

Ξημέρωσε σκοτάδι…

Ξημέρωσε σκοτάδι - ήταν σα να μην τέλειωσε ποτέ η νύχτα. Δειλές σταγόνες βροχής έσταζαν σαν δάκρυα στα πανοφώρια, παγώνοντας το αίμα όσων δεν έμαθαν ακόμη να πετούν κι εκείνων που τα όνειρα τους δεν απειλεί το φως της ημέρας. Ανάμεσα τους, οι στολισμένες με λουλούδια ψυχές, παρακολουθούσαν βουβές τον μυσταγωγικό σκοπό της ανυπαρξίας…