Τον τελευταίο καιρό «μαστίζομαι» από τάσεις παρελθοντολαγνείας, στιγμές μελαγχολίας και γλυκόπικρων αναμνήσεων, αποτέλεσμα δυσάρεστων γεγονότων που σε αναγκάζουν να αναβιώσεις το χθες. Μέσα σε όλο αυτόν τον χαμό, κύριο ρόλο έχει όπως πάντα η μουσική. Γιατί όπως συνέχεια λέω, η μουσική θα είναι πάντα συνοδός σε κάθε ταξίδι που κάνουμε, είτε το επιλέγουμε είτε όχι.
Έχει όμως μεγάλη πλάκα το πώς αντιλαμβανόμαστε τα μουσικά
μας ταξίδια στον χρόνο. Παίζεις για παράδειγμα το «Φίλα με» των ΡΙΦΙΦΙ και ο άλλος σου λέει: «Που το θυμήθηκες ρε αυτό;». Παίζεις μετά
το “Soldier Of Fortune” των Deep Purple και
ο ίδιος λέει: «Κομματάρα…»! Ίσως
είναι τόσες οι φορές που έχουμε ακούσει ένα τραγούδι ή τόσες οι φορές που αυτό
το τραγούδι έχει προβληθεί, που καταφέρνει να σταματά τον χρόνο. Κάποια άλλα
όμως τραγούδια, που δεν ακούγονται τόσο συχνά η ακόμα και καθόλου, δείχνουν την
ηλικία τους. Καλό είναι λοιπόν, να ξεσκονίζουμε αυτά τα τραγούδια και να τα
αφήνουμε να μας διηγηθούν τις ιστορίες τους. Θα θυμηθούμε πολλά και θα μάθουμε
ακόμα περισσότερα.
Δεν ξέρω αν θα ακολουθήσουν και άλλα αφιερώματα, αλλά η αρχή
γίνεται από τους ΡΙΦΙΦΙ. Ποιοι ήταν
οι μουσικοί που εμπνεύστηκαν αυτό το συγκρότημα; Ποια η πορεία τους; Που
βρίσκονται τώρα; Σε πολλές των περιπτώσεων οι πληροφορίες είναι ελλιπείς, αλλά
πραγματικά τα στοιχεία για κάποιους που συμμετείχαν σε αυτή την μπάντα,
χάνονται ή δεν υπάρχουν. Επίσης υπάρχουν και κάποιες περιπτώσεις που η πορεία
κάποιων μουσικών δεν είναι ανάλογη με αυτό που παρουσίασαν τότε, στις αρχές της
δεκαετίας του ’90, ιδιαίτερα σε όσους επέλεξαν να συνεχίσουν να βγάζουν από την
μουσική τα προς το ζην.
Ριφιφί: Κάπου θα
με βρεις
Οι Ριφιφί
σχηματίστηκαν το 1987 από τους Λεωνίδα
Παφιλιάρη, Νίκο Κατσιπόδη και Δημήτρη Δημητράκα. Μέσα σε μια πορεία
13 χρόνων άλλαξαν αρκετές φορές σχήμα, διατηρώντας έναν βασικό κορμό. Το 1988
κυκλοφορούν τον πρώτο τους δίσκο με τίτλο "Ριφιφί" ενώ 3 χρόνια αργότερα κυκλοφορεί ο δεύτερος δίσκος με
τίτλο "Αμετανόητα Τρελλός".
Το 1993 κυκλοφορεί ο δίσκος "Απάτη"
και το 1995 ο δίσκος "Οι Δρόμοι Της
Ψυχής". Το 1999 κυκλοφορούν ένα "Best" ενώ το 2000
κυκλοφορεί η τελευταία τους δισκογραφική δουλειά με τίτλο "Όλα Αλλάζουν".
Μελωδίες που κινούνται στον χώρο της pop/rock, απαλά φωνητικά, παρεϊστικη διάθεση και όμορφοι στίχοι,
συνέθεσαν ένα εξαιρετικό παζλ από εικόνες της δεκαετίας του ’80 που σιγά-σιγά
αποχωρούσε. Ο πρώτος τους δίσκος (1988) ήταν μια ευχάριστη έκπληξη. Δεν
καινοτομούσε, αλλά οι ανάλαφρες συνθέσεις του στο κλίμα της εποχής, ήταν
εξαιρετικές. Θυμάμαι και μελαγχολώ: «Έφυγες Εσύ», «Χίλιες Μπαλάντες», «Σ’
αναζητώ» «Βγες από το σπίτι σου»…
Ο Λεωνίδας Παφιλιάρης
(κιθάρα – φωνή) ξεκίνησε παίζοντας μπάσο και τραγουδώντας μαζί με τον ΛΗΤΗ. Στους ΡΙΦΙΦΙ έμεινε για δυο χρόνια (1987 – 1989). Ασχολήθηκε με την
Βυζαντινή μουσική παίρνοντας μάλιστα πτυχίο, και το 2003 μαζί με τους Μαρία Γαρυφαλάκη, Σπύρο Ρομποτή και Γιάννη
Ντάνο, θα δημιουργήσουν την μπάντα «Πύρινα
Φεγγάρια» και θα κυκλοφορήσουν
«Πύρινα
Φεγγάρια»
Για τον Δημήτρη
Δημητράκα ότι και να πεις είναι λίγο. Ξεκίνησε σε πολύ νεαρή ηλικία με ένα group που
έφτιαξε με κάτι φίλους από το σχολείο, του2 "The Rosebuds". Οι φίλοι
του προσπάθησαν να τον πείσουν να μάθει κιθάρα και να τραγουδά. Με τον Θανάση Ντέρη θα φτιάξουν τους "Φαίακες" και θα παίξουν ζωντανά
μαζί με τους Socrates και
τους POLL. To
1973 θα έχει ένα σοβαρό ατύχημα. Θα αναγκαστεί να αφήσει την κιθάρα και το
τραγούδι και να επιστέψει στα drums,
λόγω θέσης. Πρώτο του συγκρότημα ως drummer ήταν οι "Θαρσείν Χρει" και αργότερα οι
"Skull Damage".
Η πρώτη του σοβαρή συνεργασία με μπάντα ήταν οι "Schmetterling", ενώ παράλληλα
γνωρίζει και τον Λήτη με τον οποίο
ανοίγουν μαζί το πρώτο κατάστημα με μεταχειρισμένα μουσικά όργανα στην Αθήνα το
"Τρομπόνι". Το 1982 έγινε μέλος στους ιστορικούς "T.V.C." για να φθάσει το 1985 και
οι "Panx Romana". Το 1987
θα μπει στους «Ριφιφί» και παράλληλα
θα δοκιμάσει να σχηματίσει και άλλα μουσικά σχήματα ("Σρίμανση" ως
τραγουδιστής και "Συμμορία"). Ιδιαίτερα δραστήριος, θα παίξει σε
συναυλίες με τους «Αίολος», τους
"Αλιγάτορες", τους Ephapax
Blues Band και τους "Λήτης + Τρυκ".
Στα 1993 και 1995 κάνει παραγωγή σε δύο συλλογές νέων
συγκροτημάτων που τις ονομάζει "Rock
'n' Roll Βοήθειες" και συμμετέχει σ' αυτές με το γκρουπ ''Δούρειος Ίππος'' ενώ κατά τη διάρκεια
όλης της δεκαετίας κάνει παραγωγές σε άλλα συγκροτήματα, συμμετέχει σε δίσκους
φίλων παίζοντας τύμπανα, και ασχολείται με το ραδιόφωνο και την αρθρογραφία σε
ροκ περιοδικά. Ποιος θυμάται τις "Rock 'n' Roll Βοήθειες" στον
παλιό καλό Rock Fm; Αχ ρε Δημήτρη… Μας λείπει πολύ εκείνο το ραδιόφωνο!
Το 2004 κυκλοφορεί ένα LP με τις παλιές ηχογραφήσεις των
"Θαρσείν Χρει", ενώ έχει
προηγηθεί το 2001 ο πρώτος του προσωπικός δίσκος με τίτλο "Εστραγκόν" και ακολούθησε το 2005
ένα μίνι cd με τέσσερα τραγούδια και τίτλο "Μητέρα Κλείνω" και το 2007 το cd ''Ο Δρόμος της Στέψης - 10 Τραγούδια για το Θεό και τον Άνθρωπο'' και
το 2009 το cd "Αντιστέκομαι",
που είναι και ό,τι πιο πρόσφατο έχει κάνει σε προσωπικό επίπεδο.
Το 1991 έρχεται το εξαιρετικό album «Αμετανόητα Τρελός». Ο Λεωνίδας
Παφιλιάρης έχει αποχωρήσει και στην παρέα έχουν προστεθεί ο Μάνος Βαφειάδης στα πλήκτρα και ο Πάνος Κονδυλός στην φωνή. Στο album συμμετέχει
ο «πολύς» Τάκης Τσαμουρόπουλος
(κιθάρες). Επίσης γνωρίζουμε μια νέα φωνή που εντυπωσιάζει τους πάντες, στα
τραγούδια «Ευτυχία» και «Φίλα με». Το όνομα της: Φαίη Μάτσου. Το album το έχω σε
βινύλιο (όπως και το επόμενο) και ακόμα τα χαϊδεύω χωρίς να τα ακούω!
Τα τραγούδια του συνοδεύουν φιλικές και προσωπικές στιγμές.
Στιγμάτιζαν την εφηβική μας δειλία με κουβέντες όπως: «Αμετανόητα τρελός και ασυγχώρητα μικρός, που δεν μπορώ να σε προφτάσω
για να σου πω πως σ΄αγαπώ…», ξυπνούσαν επιθυμίες «Να ‘χαμε πολλά λεφτά, να την κάναμε μακριά, να σωπαίνανε για πάντα
ξυπνητήρια και οχτάωρα…», φούντωναν πόθους «Φίλα με πάλι, φίλα με…». Εξαιρετικό και το προσωπικό μου αγαπημένο
«Κάπου Θα Με Βρεις» του Νίκου
Κατσιπόδη.
Ο Μάνος Βαφειάδης
θα γράψει λίγα τραγούδια στην μπάντα (κυρίως μουσική), μα θα γίνουν όλα
επιτυχίες («Αμετανόητα Τρελός», «Αλήτικα», «Ερωτική Εξομολόγηση» «Το
Όνειρο» ) βάζοντας και αυτός την υπογραφή του στους ΡΙΦΙΦΙ. Θα συνεχίσει και μετά ως
μουσικός, γράφοντας μουσική σε πολλά τραγούδια γνωστών καλλιτεχνών (Μανώλης Μητσιάς. Ελένη Δήμου, Αργυρώ Καπαρού,
Πάνος Κιάμος κ.α.) ενώ θα γράψει και
τις περισσότερες επιτυχίες των Mazoo And The Zoo, καθώς και βιβλία τους. Το 1998
κυκλοφόρησαν 2 δίσκοι του (CD): «New
Age Harmony» και «Σαν Αλχημιστής».
Ο Τάκης
Τσαμουρόπουλος έγραψε όλες τις κιθάρες στο album «Αμετανόητα Τρελός»). Θεωρείται ένας από
τους καλύτερους Έλληνες κιθαρίστες, με πάνω από 20 χρονιά παρουσίας στο χώρο
του rock/metal, γνωστός
από την παρουσία του στους Spitfire
και αργότερα Speedfire. Ήρθε στους ΡΙΦΙΦΙ από τις αρχές, μετά από
πρόσκληση του Δημήτρη Δημητράκα όταν τον άκουσε να παίζει με τους Spitfire. Γειτονάκι (γεια σου Νέα Σμύρνη), τις μεγαλύτερες
ιδέες τις σκέφτηκε και αυτός, στην πλατεία!
Από τους ΡΙΦΙΦΙ εκτός
από τους Πάνο Κονδυλό (τραγούδι), Φαίη Μάτσου (τραγούδι), Τάκη Τσαμουρόπουλο (κιθάρα), θα
περάσουν και άλλοι σπουδαίοι μουσικοί όπως οι: Θοδωρής Μποτίνης («Flowers of
Romance», «Ετσι κι αλλιώς», «September») – μπάσο, Γιώργος Κουταλιέρης – κιθάρα, Νατάσσα Χρυσανθακοπούλου – τραγούδι.
Το 1993 θα κυκλοφορήσουν το album «Απάτη». Βασικοί ερμηνευτές θα είναι ο
Πάνος και η Φαίη και θα συμμετάσχουν οι Λεωνίδας
Φώτου (Αλιγάτορες) – κιθάρες και
Βαγγέλης Σβάρνας - σαξόφωνο,
φλάουτο. Εκεί θα ηχογραφήσουν το ατμοσφαιρικό «Είμαι Αλλού», τραγούδι
που σχεδιάστηκε για να πάρει μέρος στον διαγωνισμό της Eurovision,
για να χάσουν όμως την συμμετοχή από την Καίτη
Γαρμπή με το «Ελλάδα Χώρα Του Φωτός» (χωρίς σχόλια). Σε αυτό το album η
Φαίη Μάτσου ερμηνεύει εξαιρετικά τα «Χάνομαι» και «Αν μ’ αρνηθείς»,
τραγούδια που ακόμα και σήμερα προκαλούν ανατριχίλες! Αξέχαστα και τα υπέροχα «Εξομολόγηση»
και «Το
Όνειρο» που οι ψηλές νότες του Πάνου είναι πραγματικά άπιαστες!
Ο Πάνος Κονδυλός (γειτονάκι
και αυτός), διαθέτει μια εξαιρετική φωνή που μπόρεσε να την φθάσει σε επίπεδα
πέρα από αυτά των ΡΙΦΙΦΙ. Ξεκίνησε
από σχολικές μπάντες, μπήκε στους Baldas
που περιλάμβανε και τον Ηλία Αγγελόπουλο,
ο οποίος είναι γιος του Μανώλη Αγγελόπουλου
και αδελφός του Στάθη, και εμφανίστηκαν στην εκπομπή της ΕΡΤ “Να η
ευκαιρία”, με σοβαρή κριτική επιτροπή τότε (Γιώργος Κατσαρός, Γρηγόρης
Γρηγορίου, Ροζίτα Σώκου, Λευτέρης Παπαδόπουλος) οι οποίοι τους
βαθμολόγησαν με 10άρι. Ακολούθησαν μετά οι Raw
Silk όπου τραγούδησε στα αρχικά τους demo. To
1991 συμμετείχε στο album
«Αμετανόητα Τρελός» και συνέχισε την
συνεργασία του με την μπάντα για λίγο καιρό ακόμα. Επέστρεψε στους Raw Silk το 2006 (άνοιξαν την συναυλία των Winger) μετά
από πρόσκληση του Κώστα Κυριακίδη,
αντικαθιστώντας στην φωνή τον Γιώργο
Φλωράκη.
Το 1995 η «ψυχή» της μπάντας, Νίκος Κατσιπόδης, θα αποχωρήσει για λόγους που δεν γνωρίζω (θα
επιστρέψει πάλι το 2000). Στην θέση του προστίθενται δυο νέα μέλη, οι Θοδωρής Μποτίνης (μπάσο) και Γιώργος Κουταλιέρης (κιθάρα).Θα κυκλοφορήσουν το "Οι Δρόμοι Της Ψυχής" και στα
φωνητικά θα παραμείνει ο Πάνος Κονδυλός ενώ θα μας γνωρίσουν ην Νατάσσα Χρυσανθακοπούλου στο «Αλήτικα»
την μοναδική επιτυχία αυτού του δίσκου. Η απουσία του Κατσιπόδη στην μουσική
τους είναι εμφανής και το album δεν θα τα πάει και τόσο καλά. Είναι επίσης φανερή η απουσία
της Φαίης Μάτσου στα γυναικεία φωνητικά.
Η Φαίη Μάτσου μας
χάρισε εκπληκτικές στιγμές με την υπέροχη φωνή της, σε τραγούδια όπως τα: «Φίλα
Με», «Αν μ’ αρνηθείς», «Χάνομαι» κ.α. Ζεστή στιβαρή χροιά με
ένα ιδιαίτερα μπάσο μέταλλο, όμορφη παρουσία, όμως έτσι απλά…χάθηκε. Κάποιες
συνεργασίες και συμμετοχές σε συλλογές με λαϊκά τραγούδια και τίποτε άλλο. Η
δεκαετία του ’90 ήταν πολύ δύσκολη και ήθελε πολύ δουλειά και τύχη για να πετύχεις
κάτι. Αν την είχαμε σήμερα την Φαίη, με το ίντερνετ και τις ευκαιρίες που
προσφέρει, τα πράγματα θα ήταν πολύ διαφορετικά. Κρίμα…
Το 1999 θα κυκλοφορήσουν ένα Best με τις
μεγαλύτερες επιτυχίες τους και το 2000 με την επιστροφή του Νίκου Κατσιπόδη
(αναφέρεται πλέον ως Νίκος Βιταλίδης)
θα βγει η τελευταία τους δισκογραφική δουλειά με τίτλο «Όλα Αλλάζουν» και όλα είχαν πράγματι αλλάξει. Πλέον οι «Ριφιφί» ως επίσημα μέλη είναι μονάχα ο Νίκος Βιταλίδης (που αναλαμβάνει και το
τραγούδι) και ο Δημήτρης Δημητράκας,
με τις συμμετοχές του Άγγελου Σκορδίλη
(Οι Εταίροι) στις κιθάρες, τα
πλήκτρα, το λαούτο και μαντολίνο, και της Αναστασία
Σαλίμ στα φωνητικά. Η ηχογράφηση θα γίνει στην Αίγινα στο studio του
Άγγελου Σκορδίλη και η νησιώτικη ατμόσφαιρα θα περάσει στις μελωδίες του album, ενώ την επιμέλεια της
παραγωγής θα την αναλάβει ο Δημήτρης Δημητράκας. Εξαιρετική στιχουργική στιγμή
(που περιγράφει πολλά για την μπάντα) το «Take The Money Run» του Νίκου Βιταλίδη.
«Το τραγούδι μου, δεν είναι για χρήμα γραμμένο, βγαίνει μέσ'
από το βυθό της καρδιάς, κι έχω μόνο όνειρό μου και κρυφό απωθημένο να σ'
ακούσω να το τραγουδάς…»
Το 2010 βγήκε το "Ριφιφί - Νοσταλγοί του Rock 'n' Roll" μια συλλογή με 20 μεγάλες τους επτυχίες.
Το κεφάλαιο ΡΙΦΙΦΙ επίσημα δεν έκλεισε ποτέ. Ο χρόνος όμως
πέρασε και τίποτα πια δεν είναι το ίδιο. Δεν ξέρω αν πρέπει να επιθυμώ κάτι νέο
από την μπάντα ή αν είναι σωστότερο να μείνουν τα πράγματα ως έχουν. Έτσι κι
αλλιώς οι τελευταίες δουλειές τους δεν ήταν σαν τις αρχικές και το μόνο που
απομένει είναι η νοσταλγία μου για εποχές που έχουν περάσει ανεπιστρεπτί. Είναι
η μουσική όμως που θα αναβιώνει όλες αυτές τις στιγμές και αυτό δεν μπορεί να
το αλλάξει κανείς.
Υπάρχει και κάτι τελευταίο (τι έτσι θα σε άφηνα;). Είχα
κάποτε την ευκαιρία να γνωρίσω τους Πάνο Κονδυλό και Νίκο Κατσιπόδη, και να
μιλήσω μαζί τους. Εκείνη την εποχή κουβαλούσα μαζί μου ανθρώπους που τους
αγαπούσα, παλεύοντας να τους πείσω να ακούσουν αυτά που άκουγα και εγώ και
ελπίζω να με έχουν συγχωρέσει. Στην κουβέντα που είχα μαζί τους, η κούραση και
η απογοήτευση ήταν εμφανής. Πριν λίγα χρόνια τα πράγματα ήταν πολύ σκληρά στην
μουσική. Τα ραδιόφωνα δεν υποστήριζαν κάποιες δουλειές (και τώρα το κάνουν αλλά
πλέον έχουμε το ίντερνετ) και ήταν ελάχιστοι αυτοί που προσπαθούσαν να
κρατήσουν ζωντανή αυτή την σκηνή του ελληνικού pop/rock. Ενδεικτικά θα αναφερθώ σε έναν παλιό ραδιοφωνικό παραγωγό
που παρουσίαζε το «Pop Express».
Σωτήρη Κομνηνό νομίζω τον έλεγαν. Να είσαι καλά όπου κι αν βρίσκεσαι, ότι κι αν
κάνεις.
Τον Δημήτρη Δημητράκα τον γνώρισα μέσα από τους Panx Romana. Γκρουπάρα! Αργότερα
τον παρακολούθησα στο ραδιόφωνο με τις "Rock 'n' Roll Βοήθειες" μια εκπομπή που λείπει από τα fm (γιατί στο ίντερνετ όλο
και κάτι γίνεται). Έκανε μεγάλη δουλειά και σαν μουσικός και σαν παραγωγός και
στο ραδιόφωνο. Θυμάμαι τότε κάτι «γκρουπάκια» να του στέλνουν κασέτες με demo δουλείες
τους για να τις παίξει στο ραδιόφωνο. Δεν θα πω κάποια από αυτά τα «γκρουπάκια»
γιατί φαντάζομαι και οι ίδιοι θα ντρέπονται πλέον με αυτά που έχουν καταφέρει.
Όχι μουσικά αλλά ηθικά. Κάποτε παρακαλούσαν να παίξεις την μουσική τους και
τώρα σου ζητάνε λεφτά γιατί την παίζεις!
Τέτοιοι μουσικοί χαρακτήρες είναι που λείπουν απίστευτα από
την Ελληνική μουσική σκηνή. Να είστε καλά παιδιά και σας ευχαριστώ για τις
στιγμές που μου προσφέρατε…
Συμμετοχές : - Λεωνίδας Παφιλιάρης : Τραγούδι, Κιθάρα στο album Ριφιφί
- Άγγελος Τσουρέλης : Πλήκτρα στο album Ριφιφί
- Γιώργος Βασιλάτος : Σαξόφωνο στο album Ριφιφί
- Πάνος Κονδυλός : Τραγούδι στα albums Αμετανόητα Τρελλός & Απάτη
- Φαίη Μάτσου : Τραγούδι στα albums Αμετανόητα Τρελλός & Απάτη
- Τάκης Τσαμουρόπουλος : Κιθάρες στο album Αμετανόητα Τρελλός
- Σάντυ Λάμπρου : Φωνητικά στο album Αμετανόητα Τρελλός
- Θοδωρής Μποτίνης : Μπάσο στο album Οι Δρόμοι της Ψυχής
- Γιώργος Κουταλιέρης : Κιθάρα στο album Οι Δρόμοι της Ψυχής
- Πάνος Κονδυλός : Τραγούδι στο album Οι Δρόμοι της Ψυχής
- Νατάσσα Χρυσανθακοπούλου : Τραγούδι στο album Οι Δρόμοι της Ψυχής
- Κώστας Βαζούρας : Σαξόφωνο στο album Οι Δρόμοι της Ψυχής
- Έλενα Πατρόκλου : Φωνητικά στο album Οι Δρόμοι της Ψυχής
- Άννα Ιωαννίδου : Φωνητικά στο album Οι Δρόμοι της Ψυχής
- Άγγελος Σκορδίλης : Κιθάρες, Πλήκτρα, Λαούτο, Μαντολίνο στο album Ολα Αλλάζουν
- Αναστασία Σαλίμ : Φωνητικά στο album Ολα Αλλάζουν
Δισκογραφία
Ριφιφί (1988)
Αμετανόητα Τρελλός (1991)
Απάτη (1993)
Οι Δρόμοι Της Ψυχής (1995)
ΡΙΦΙΦΙ Best (1999)
Όλα Αλλάζουν (2000)
Ριφιφί - Νοσταλγοί του Rock 'n' Roll (2010)
(οι φωτογραφίες είναι από το site του Δημήτρη Δημητράκα.
Επισκέψου το για να κάνεις ένα απίστευτο ταξίδι!)
kala ta grafeis Noti, bravo.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜήπως υπάρχει πουθενα σε midi το "Αλήτικα". Κατά βάση με ενδιαφέρουν τα ντραμς, τα οποία παρεμπιπτόντως, δεν παίζονται!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα drums του Δημητράκα είναι οντως πολυ καλά! Αυτό που ζητάς ειναι δύσκολο. Εύχομαι καποιος να το δει και να απαντήσει...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚΑΤΣΙΠΟΔΗ ΣΤΕΙΛΕ mail
ΑπάντησηΔιαγραφήεχω το δισκο του johnny winter
απο παλια.
Γεια χαρα,
ΑπάντησηΔιαγραφήεπεσα πανω στο αρθρο κατα τυχη. Ειμαι ο "πολυς" (γελια!!) Τακης Τσαμουροπουλος.
Θελω να σε ευχαριστησω για τα πολυ καλα λογια και την αναφορα σου σε εμενα
Με τη σειρα μου να πω, οτι περασα ΑΠΙΘΑΝΑ με τους Ριφιφι. Η συνεργασια μας ηταν αψογη. Οργωσαμε τοτε την Ελλαδα απ ακρη σ ακρη και με τον Λεωνιδα και με τον Πανο και τα κοριτσια στις φωνες.
Περασαμε υπεροχα παντου γιατι ειχαμε τον τελειο συνδυασμο του μετρου μεταξυ φιλιας και επαγγελματισμου.
Οτι και να πω ειναι λιγο, μονο πολυ ευχαριστες αναμνησεις.....
"Να χαμε πολλα λεφτα........"
Ευχαριστω και παλι
Φίλε Τάκη οι συμπάθειες δεν κρύβονται (γέλια!!!) αλλά και τα "επίθετα" έχουν την σημασία τους!!!
ΔιαγραφήΟταν τέλειωσα όσα ήθελα να γράψω για τους Ριφιφι δυσκολεύτηκα να καταλάβω αν μιλούσα για μια εξαιρετική (κατα την αποψη μου) μπάντα η για προσωπικά βιώματα (ήταν τόσο έντονο). Αποφάσισα να κόψω και να ράψω και ν' αναζητήσω πληροφορίες (απίστευτα δύσκολο) ώστε να φάνει όσο γίνεται περσσότερο σα μια τιμητική παρουσίαση. Πως θα μπορούσαν να απουσιάζουν σημαντικά πρόσωπα απο αυτή την παρουσίαση;
Κάποιες εποχές φαίνεται να έχουν περάσει ανεπιστρεπτί, αυτό δεν σημαίνει όμως πως δεν υπήρξαν και φυσικά, δεν μας εμποδίζει κανείς να τις θυμόμαστε και να τις τιμούμε. Μακάρι να το έκαναν περισσότεροι. Είναι πολλά αυτά που ακόμη μπορούμε να θυμηθούμε, να μάθουμε, να προσφέρουμε και σε άλλους.
Εγω σε ευχαριστώ που μου έκανες την τιμη να διαβάσεις αυτά τα λίγα (δε μπορείς να φανταστείς πόσα έκοψα) και που επικοινώνησες. Όσο σε ευχαριστώ για την αξέχαστη συμμετοχή σου σε ενα απο τα πλέον αγαπημένα μου albums (Αμετανόητα Τρελλός). Μην αρχίσω να μιλάω για τα "Tears", "Fool Enough" κτλπ γιατί δεν θα τελείωσουμε ποτέ!!!
Να 'σαι πάντα καλά...
Ευχαριστώ παιδιά μάς χαρισατε τά πιό καλά τραγούδια σάς όλα αυτά τά χρόνια καί ιδιαίτερα μέ τή φωνή τής φαιης μάτσου.δημήτρηςβ
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπεσα τυχαια στο site,ψαχνοντας ασχετα πραγματα...Τι μου θυμησες ρε φιλε...Η ΦΩΝΑΡΑ της Φαιης,δεν ξεχνιεται...Οσο για τα υπολοιπα παιδια (μεγαλα παιδια πλεον),απλα βγηκαν σε λαθος εποχη...Αν ειχαν βγει σημερα,δεν θα ειχαμε κατι εκτρωματα του στυλ sin boy,tus,οκονομοπουλους κλπ...καταλαβαινετε.Κριμα που τα παιδια δεν ειναι μαζι πλεον...και να ριξω μια ιδεα?Ρε παιδια,το εκαναν και οι Μπλε...γιατι οχι μια επανασυνδεση,με ΟΛΑ τα μελη?Ετσι,για το γαμωτο...Μπας και μαθουν τα σημερινα παιδια τι ελεγαν οι γεροι τους "μουσικη" απο την καρδια και την ψυχη...Α,ρε Φαιη...η φωναρα και η γλυκα σου,στοιχειωσε τα ονειρα μου τοτε...και τα στοιχειωνει ακομα...και ειμαι στα 50.Να ειστε καλα πιαδια,οπου κι αν ειστε,οτι κι αν κανετε σημερα.Μας δωσατε το soundtrack των αναμνησεων μας,μαζι με πολλα αλλα γκρουπ εκεινης της γενιας...
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Νικος Κατσιπόδης ειναι ο νονος μου. Νικο, αν καπου δεις το μηνυμα στειλε mail stathopa@yahoo.gr θα χαρω πραγματικα
ΑπάντησηΔιαγραφή