Καλό Καλοκαίρi και... Ο Θεός βοηθός!

Για άλλους βιάστηκε, για άλλους καθυστέρησε, μα όπως και να έχει το καλοκαίρι είναι εδώ. Λίγες ημέρες πριν τον Ιούλιο και όλα δείχνουν μελαγχολικά, διαφορετικά, ανούσια και βασανιστικά, σαν το λουλούδι που ξέχασες να ποτίσεις και τώρα προσπαθείς να αναστήσεις με άφθονες δόσεις νερού…

Το θερινό ηλιοστάσιο ακολούθησε μια μεγαλοπρεπέστατη και ιδιαίτερα εντυπωσιακή πανσέληνος, που η ομορφιά της στάθηκε από πάνω μας σαν τελεσίδικη απειλή. Βρέθηκε τόσο κοντά που έμοιαζε σα να θέλει να μας καταπιεί. Η ομορφιά του τρόμου έχει αυτή την ξεχωριστή μοναδικότητα που προκαλεί αυτό που ονομάζουμε δέος: Εντυπωσιασμός και φόβος! Η τρανταχτή απόδειξη της μηδαμινότητας η της ματαιότητας αν προτιμάς, της ύπαρξης μας. Τα παλιά καλά χρόνια θα κυνηγούσα παντού αυτή τη σελήνη, με ιδιαίτερη προτίμηση το Σούνιο και τον υπέροχο ναό του Ποσειδώνα, θέλοντας να βρεθώ όσο πιο κοντά της γίνεται. Αυτή την φορά την παρακολούθησα καθισμένος σε ένα βρώμικο παγκάκι ενός πάρκου, καπνίζοντας φθηνό καπνό από το Αγρίνιο, ανάμεσα σε φωνές παιδιών που έπαιζαν στην παιδική χαρά. Μα ακόμα κι αν δεν καταλάβαινα τι έλεγαν αυτές οι φωνές, ακόμα κι αν ο καπνός έκαιγε τα πνευμόνια μου, η σελήνη παρέμενε πάντα υπέροχη και εντυπωσιακή. Δεν την απασχολεί την σελήνη η μιζέρια και η εξαθλίωση μας. Με την πρώτη ευκαιρία θα το κάνει το κομμάτι της, γνωρίζοντας καλά πως πάντα θα μαγνητίζει τα βλέμματα μας…  

Την πανσέληνο ακολούθησε ο κυβερνητικός ανασχηματισμός και η συνεργασία που ούτε η φαντασία του George Orwell θα μπορούσε να σκεφτεί! Με το στόμα ανοιχτό παρακολουθήσαμε για μια ακόμη φορά τους πλέον ακατάλληλους και άσχετους με το θέμα να αναλαμβάνουν υπουργεία και ακόμα χειρότερα, το κόμμα που με την ψήφο μας στείλαμε στα «τάρταρα» της πολιτικής, που από τα 45αρια γκρεμίστηκε στα 3αρια, να κυβερνά! Η αποθέωση της Δημοκρατίας. Και ο καιρός ζεσταίνει…

…Τα σορτσάκια κάθε χρόνο είναι όλο και πιο κοντά, τα κορμιά ακόμη πιο καλλίγραμμα, τα στήθη μεγαλύτερα, τα οπίσθια πιο στρογγυλά! Συχνά αναρωτιέσαι σε τι ακριβώς οφείλεται ο ιδρώτας που τρέχει σαν καταρράχτης από το μέτωπο σου: στην αύξηση της θερμοκρασίας ή στην μείωση του υφάσματος; Όμως αυτό είναι και ένα από τα βάσανα του καλοκαιριού και οφείλεις να το υπομείνεις. Το άλλο είναι η επίμονη τάση φυγής και η ανάγκη να βρεθείς στην αγκαλιά της θάλασσας, κάπου όπου οι σκέψεις παρασύρονται από αισθήματα γαλήνης και λήθης, εκεί όπου «φορτίζουν» οι μπαταρίες και η ελπίδα επιστρέφει σαν τον σκύλο που εγκατέλειψες όσο πιο μακριά μπορούσες μα εκείνος ήρθε ξανά να σε βρει. Η συνειδητοποίηση πως φέτος δεν θα γαληνέψεις, δεν θα περάσεις έστω για λίγο στην λήθη, δεν θα φορτίσουν οι μπαταρίες σου και ο σκύλος δεν θα μπορέσει να βρει τον δρόμο της επιστροφής, ξυπνούν συναισθήματα φθόνου, οργής και απελπισίας. Ρίξε μια πιο προσεχτική ματιά γύρω σου, απομόνωσε για λίγο τα σορτσάκια, και θα το δεις. Και η βεβαίωση πως αυτό το καλοκαίρι θα το ακολουθήσουν κι άλλα ακόμη πιο δύσκολα, δίνουν χώρο στην απόγνωση να στήσει τις παγίδες της.

Παρόλα αυτά, πριν λίγο μόλις καιρό, όλοι τρέξαμε (θέλοντας και μη) να εφαρμόσουμε το παράδειγμα που ακολουθούσε ευλαβικά η οικογένεια Κλικλίκου! Πετάξαμε παλιές τηλεοράσεις για καινούργιες με high definition αναλύσεις ή αγοράσαμε 3-4 αποκωδικοποιητές για να απολαύσουμε το πολυδιαφημισμένο ψηφιακό σήμα. Για να μπορούμε να παρακολουθούμε αυτό το καλοκαίρι φριχτές επαναλήψεις σειρών που δεν τις θυμάται ούτε η μάνα τους, για να έχουμε λιγότερα κανάλια, να μην έχουμε ΕΡΤ και να κάνουμε τα γούστα των δήθεν μεγάλων τηλεοπτικών σταθμών, γνωστοί και ως «μαγαζάκια συμφερόντων και προπαγάνδας», πάντα όμως με σήμα «Τζαμάουα»! Ένα καλοκαίρι όπου ακόμα «παρακαλούμε» να μας επιτρέψουν και σε εμάς τους κακόμοιρους να μειώσουμε το ΦΠΑ όπως κάνουν οι γείτονες απέναντι και όπου αντί για αυτό, μας ανακοινώνουν ότι το «χαράτσι» παραμένει στον αιώνα τον άπαντα και θα κληθούμε να το πληρώσουμε σε 4 αντί για 5 δόσεις, για να μην φανεί «τρύπα» στον προϋπολογισμό όταν θα κλείσει το έτος! Στα απαυτά τους όλοι εμείς, αρκεί να μην φαίνονται οι τρύπες. Και βέβαια, μετά τον ιστορικό αυτόν ανασχηματισμό όπου «άλλαξε ο Μανωλιός και έβαλε τα ρούχα του αλλιώς», όπου η μειοψηφία κυβερνά με την «βούλα», ήρθε η ώρα να νομιμοποιήσουμε και να εφαρμόσουμε τους πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας. Και επειδή δεν είναι σίγουρη η «δόση» του Αυγούστου, ας ετοιμαστούμε και για νέα μέτρα! Φαίνεται πως ότι και να γίνει, αντέχουμε…

Με ιστορικές αποφάσεις και «θέσεις σε υπουργεία» (δεν ξέρω αν πρέπει να γελάσω η να κλάψω), ξεκινά η εκκαθάριση-εξυγίανση του ελληνικού δημοσίου, από αυτούς όμως που το κατάντησαν έτσι όπως είναι! «Ήμαρτον» που λέει και ο Γεωργίου. Τώρα που υποδεχτήκαμε ένα ακόμα θερμό (και φουλ από πυρκαγιές για να τιμούμε και τις παραδόσεις) καλοκαίρι, ετοιμαζόμαστε να γευτούμε τα «γλυκά» λεφτουδάκια 17 εκατομμυρίων (και καλά) τουριστών, που έμαθαν για μια «τριτοκοσμική» χώρα με θάλασσα και είπαν να έρθουν να το γλεντήσουν. Την ώρα που αυτοί θα απολαμβάνουν τα δικά μας νησιά, τις δικές μας θάλασσες, εμείς θα καιγόμαστε από τη ζέστη τρέμοντας να ανοίξουμε το κλιματιστικό γιατί θα μας «πηδήξει» η ΔΕΗ. Ω ναι! Γιατί 300 (και ακόμη περισσότερα) τομάρια (ο πιο επιεικής χαρακτηρισμός που μπόρεσα να σκεφτώ), θα πάνε τις διακοπούλες τους με δικά μας φυσικά χρήματα, ενώ η κυρά Μαρία (μητέρα 2 παιδιών) που προσπαθεί να τα βγάλει πέρα με 400 ευρώ τον μήνα, ο κυρ Μανώλης που τελεί υπό αξιολόγηση στο δημόσιο, ο Κώστας που μόλις απολύθηκε από μια δουλειά που του χρωστά 7 μισθούς, η κυρία Ελένη, συνταξιούχος, που τα φάρμακα της κοστίζουν παραπάνω από όση είναι ολόκληρη η σύνταξη της, τα εκατομμύρια ανέργων, εμείς που δεν παίρνουμε επίδομα γιατί επίσημα δεν έχουμε απολυθεί έστω κι αν αναγκαστήκαμε να φύγουμε γιατί δουλεύαμε τζάμπα, θα παρακολουθούμε άφωνοι τους υπόλοιπους «Επίλεκτους Ευρωπαίους», τους τυχερούς ή ανώτερους από εμάς, να κάνουν ανενόχλητοι τα μπανάκια τους στα δροσερά νερά του Αγαίου, μαζί με τα 300 τομάρια. Λογικό και δίκαιο… Έτσι δεν είναι κύριοι εξυγιαντές της κατάντιας μας; Το δικαιούστε άλλωστε μετά από 1 χρόνο σκληρής δουλειάς και εξαίρετης διακυβέρνησης. Εμείς τι να πούμε; Μάλλον στο πηγάδι κατουρήσαμε!

Άντε λοιπόν καλό Καλοκαίρι και ο Θεός βοηθός…