13 Sins (2014)

Το «13 Sins» είναι ένα «ιδιαίτερο» θρίλερ με εξίσου «ιδιαίτερα» κοινωνικά μηνύματα και ενδιαφέρουσες προεκτάσεις, που καταφέρνει γενικά να προβληματίσει. Πόσο καλά όμως τα καταφέρνει σαν ταινία;

Ο Elliot Brindle, ένας πράος και έντιμος πωλητής που εργάζεται σε μια μεγάλη εταιρεία, χάνει την δουλειά του και βρίσκεται ξαφνικά πνιγμένος στα χρέη, λίγες μάλιστα ημέρες πριν παντρευτεί τον μεγάλο του έρωτα. Δέχεται ένα αινιγματικό τηλεφώνημα όπου μια σαρκαστική τηλεοπτική φωνή τον ενημερώνει πως αν δεχθεί να ολοκληρώσει 13 «δοκιμασίες» θα γίνει εκατομμυριούχος. Οι πρώτες δυο δοκιμασίες είναι σχετικά απλές και με το πέρας τους ο τραπεζικός λογαριασμός του Elliot πιστώνεται με χιλιάδες δολάρια. Για να μπορέσει να φθάσει στο μεγάλο έπαθλο που θα αλλάξει όλη του την ζωή, πρέπει να ολοκληρώσει και τις υπόλοιπες 11. Αν όμως αποτύχει έστω και σε μία, θα χάσει τα πάντα…

Το «13 Sins» είναι το αμερικάνικο remake του Ταϋλανδέζικου «13 Game Sayawng» ή «13: Game of Death» (2006). Η σκηνοθεσία ανήκει στον Daniel Stamm, που οι προηγούμενες δουλειές του έχουν διχάσει κριτικούς και κοινό («A Necessary Death» (2008), «The Last Exorcism» (2010)), ο οποίος για μια ακόμη φορά κλήθηκε να φέρει εις πέρας μια εξαιρετική ιδέα διαθέτοντας χαμηλό budget και για μια ακόμη φορά το αποτέλεσμα ήταν αξιοπρεπέστατο. Το παραπάνω βήμα όμως δεν έγινε δυστυχώς ακόμη, αλλά η αίσθηση που αποκομίζεις είναι ότι αν δώσει κάποιος μεγαλύτερο budget στον Stamm, σε συνδυασμό με μια πραγματικά αυθεντική ιδέα, το αποτέλεσμα μπορεί να μας αφήσει έκπληκτους. Το cast επίσης έχει δυνατότητες, με τον Mark Webber στον πρωταγωνιστικό ρόλο να τα καταφέρνει περίφημα, τον Ron Perlman να είναι επιβλητικός όπως πάντα, τον Pruitt Taylor Vince σε ένα (για μια ακόμη φορά) πολύ γνωστό ρόλο να παραμένει αξιοπρεπέστατος, τον Devon Graye στον ρόλο του αδερφού με τα νοητικά προβλήματα, τον Tom Bower στον ρόλο του πατέρα και την Rutina Wesley, γνωστή μας από την σειρά «True Blood», να συμπληρώνει απλώς το cast χωρίς κάτι το αξιοσημείωτο, ρόλοι και χαρακτήρες που εκτός του πρωταγωνιστικού, δεν τους δίνεται η δυνατότητα να αναπτυχθούν, με αποτέλεσμα να καταλήγουν σχετικά αδιάφοροι. Όλοι όμως αυτοί οι χαρακτήρες είναι απολύτως σημαντικοί στην ταινία για να περνούν αδιάφοροι.

Το «13 Sins» δίνει τεράστια βάση στην πλοκή και τις ανατροπές, κάτι όμως που δεν επιτυγχάνεται όπως πρέπει και συχνά κουράζει, με αποτέλεσμα κάποια πράγματα να τα θεωρείς τελικά προβλέψιμα χωρίς όμως να είναι. Το σαρκαστικό του ύφος και τα μαύρο του χιούμορ υποτίθεται πως διορθώνουν τις όποιες «κοιλιές» στην ιστορία ενώ παράλληλα αποτυπώνουν κυνικά την ωμή πραγματικότητα (όσο κι αν δεν το παραδεχόμαστε, αυτοί είμαστε), όμως ούτε αυτά τα στοιχεία αποδίδονται σε ικανοποιητικό βαθμό. Πρόσεξα επίσης πως τις σκηνές απόλυτης έντασης στοιχειώνουν ορισμένα σκηνοθετικά ατοπήματα, όμως δεν θα τα αναφέρω γιατί θα χρειαστεί να αποκαλύψω αρκετά. Σε γενικές γραμμές η ταινία θα σε παρασύρει στην ιστορία της και έχει την δυνατότητα να σε κρατήσει καθηλωμένο στην θέση σου, όμως είναι από αυτά τα έργα που θα τα ξεχάσεις σχετικά γρήγορα.

Εκεί που το «13 Sins» τα πάει εξαιρετικά είναι στα «κρυφά» του μηνύματα και στις κοινωνικές του προεκτάσεις, που είναι όμως πολλά για να βρεις τον χρόνο να τα φιλοσοφήσεις στην διάρκεια της ταινίας. Είναι μια έξυπνη κριτική των αρχών του καπιταλισμού και της κυριαρχίας της επιδεικτικής μειοψηφίας (του λεγόμενου 1%), στοιχεία επίκαιρα και άκρως ανησυχητικά. Παρουσιάζει όλες σχεδόν τις μορφές ρατσισμού και επικεντρώνεται στον απάνθρωπο «μετασχηματισμό» τον οποίο μας επιβάλλεται να βιώσουμε ώστε να επιβιώσουμε σε μια τόσο σαθρά δομημένη κοινωνία. Ηθικές και θρησκευτικές πεποιθήσεις, διαφθορά, εκμετάλλευση, θεωρίες συνομωσίας, βαρβαρότητα, τα πάντα κάνουν το πέρασμα τους από την ταινία, μέσα από τον πολιτικό σαρκασμό, την δύναμη και την επιτομή του «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα». Ακόμα και η αρχική ιδέα που παρουσιάζεται ως άρρωστο reality show, έχει την σημασία της. Ο ήρωας απολύεται από τον σκληρό εργοδότη του επειδή αρνείται να συμμετέχει στο παιχνίδι των πωλήσεων χωρίς κανένα ηθικό ενδοιασμό, είναι λευκός και ετοιμάζεται να παντρευτεί μαύρη γυναίκα, προσπαθεί να βοηθήσει τον αδερφό του που αντιμετωπίζει προβλήματα νοητικής στέρησης, έχει έναν ρατσιστή πατέρα τον οποίο αναγκάζεται να φιλοξενήσει, δοκιμάζει τις αντοχές και τα όρια του και παράλληλα αναζητά την αλήθεια. Το γεγονός πως κάποια πράγματα (όχι βασικά για την κατανόηση της ιστορίας) δεν αποκαλύπτονται ποτέ, επιβεβαιώνουν τους συμβολισμούς του έργου. Πολλά και ενδιαφέροντα τα μηνύματα του!

Το «13 Sins» σίγουρα δεν συγκαταλέγεται σε εκείνα τα θρίλερ που εντυπωσιάζουν η τείνουν να γίνουν κλασσικά, έχει όμως την δική του ιδιαίτερη υπόσταση που το καθιστούν μοναδικό και αξιοπρεπέστατο. Δεν θα σου μείνει αξέχαστο, ούτε θα το συζητήσεις αργότερα, εκτός αν είσαι από εκείνους που είναι «πρόθυμοι» να δουν την αλήθεια πίσω από τα action και gore στοιχεία μιας απλής b-movie αμερικάνικης ταινίας. Ποιος μπορεί άλλωστε να διαψεύσει το γεγονός πως ισχυροί άνθρωποι αποφασίζουν και παίζουν με τις ζωές των άλλων, είτε για να πετύχουν τους μοχθηρούς σκοπούς τους, είτε απλά, από βαρεμάρα;