Ντέμης Ρούσσος (15/06/1946 – 25/01/2015)

Στην Ελλάδα είναι ελάχιστοι αυτοί που γνωρίζουν ή ασχολούνται με τη μουσική της ιστορία. Σε αυτό, τον μεγαλύτερο ρόλο παίζει η έλλειψη μουσικής παιδείας και ανθρώπων που θα μπορούσαν να την διδάξουν (τα γνωστά θέματα με το ραδιόφωνο) και φυσικά, η αδιαφορία κυρίως νεότερων «αφτιών», για αυτή την ιστορία. Κρίμα… Γιατί ο Ντέμης Ρούσσος εκπροσώπησε με ποικίλους τρόπους στο εξωτερικό αυτή την χώρα, διαφημίζοντας και τιμώντας τη μουσική και τον πολιτισμό της…

Η εκκεντρική του εμφάνιση και οι παράξενες φιλοσοφίες του, οι ακρότητες και η έντονη ροκ ζωή στην διάρκεια της εφηβείας του, η χαρισματική του φωνή και η τεράστια αναγνωρισιμότητα, η δόξα, τα χρήματα, οι αμέτρητες γυναίκες και οι ιδιαίτερες φιλίες του με τον Τσαρουχή και τον Νταλί, είναι τα χαρακτηριστικά που έχουν αποδώσει από μόνα τους στον Ντέμη Ρούσσο την εικόνα που του χρωστούσε η ιστορία. Μια ιστορία που πλέον έχει όλο το υλικό που χρειάζεται για να τον φιλοξενήσει στις αθάνατες σελίδες της. Είναι ο αγωνιστής που το θέμα της παχυσαρκίας του (ζύγιζε 147 κιλά και έχασε τα 50 σε 10 μήνες) το εξέδωσε σε βιβλίο («A Question of Weight» (1982)), το είδωλο που βρέθηκε σε αεροπειρατεία και οι αεροπειρατές μόλις τον αντιλήφθηκαν σταμάτησαν για να γιορτάσουν τα γενέθλια του, ο άνθρωπος που έδωσε μάχη με την κλινική κατάθλιψη, ο θρύλος που ανάγκασε τον πρόεδρο Πούτιν να μαζέψει τα σύννεφα από τον ουρανό με ειδικά αεροπλάνα για να μη βρέξει στη συναυλία που θα έδινε στα μέρη του, ο καλλιτέχνης που παρασημοφορήθηκε από την Γαλλική Δημοκρατία με τον τίτλο του Ιππότη της Λεγεώνας της Τιμής. Ένας από τους πιο διάσημους Έλληνες σε ολόκληρο τον κόσμο.

Ο Αρτέμιος Βεντούρης Ρούσσος γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αλεξάνδρεια, από Έλληνες γονείς της Αιγύπτου και από πολύ μικρός φανέρωσε το πολύπλευρο μουσικό του ταλέντο. Ήρθε με τους γονείς του στην Ελλάδα το `1956 μετά τα γεγονότα που ακολούθησαν την κρίση του Σουέζ. Συμμετείχε σε διάφορα μουσικά συγκροτήματα και στα 17 του χρόνια θα γίνει μέλος των The Idols, παίζοντας μπάσο και συμμετέχοντας και στα φωνητικά. Εκεί θα γνωριστεί με τους Βαγγέλη Παπαθανασίου και Λουκά Σιδερά, όπου θα σχηματίσουν μαζί το 1967 τους ιστορικούς Aphrodite's Child, μια από τις πλέον σημαντικές εγχώριες (και όχι μόνο) progressive ψυχεδελικές μπάντες, όπου το περιβόητο album τους «666» (1972) αναγνωρίστηκε ως ένα από τα σημαντικότερα έργα πρώιμης προοδευτικής ροκ μουσικής, για το οποίο ακόμα και ο Andy Warhol παραδέχθηκε πως ήταν το αγαπημένο του.

Ο Ντέμης Ρούσσος συνέχισε να συνεργάζεται με τον Βαγγέλη Παπαθανασίου για πολλά χρόνια ακόμη και θα κυκλοφορήσουν μαζί το «Sex Power» (1970) και το «Magic» 1977. Σημαντική τους στιγμή ήταν «Race to the End» μια φωνητικά προσαρμοσμένη εκδοχή του μουσικού θέματος της ταινίας «Chariots of Fire» (1981), το soundtrack της οποίας είχε υπογράψει ο Παπαθανασίου (ως Vangelis πλέον). Ο Ρούσσος θα συνεργαστεί με τον Παπαθανασίου σε μια ακόμα περίφημη δουλειά του δεύτερου, στο soundtrack του εκπληκτικού «Blade Runner» (1982) ερμηνεύοντας το τραγούδι «Tales Of The Future».

Η πολύκροτη και γεμάτη εύσημα καριέρα του Ντέμη Ρούσσου ξεκίνησε το 1971 με το τραγούδι «We Shall Dance», περιοδεύοντας στην Ευρώπη ως ερμηνευτής-μουσικός, αλλά στα μέσα της δεκαετίας του ’70 είναι που θα κάνει αισθητή την παρουσία του κυκλοφορώντας πολύ πετυχημένα singles. «Forever And Ever», «My Friend The Wind», «My Reason», «Velvet Mornings», «Rain and Tears», «Someday Somewhere», «Lovely Lady Of Arcadia», «Happy To Be On An Island In The Sun», είναι μερικές από τις μεγάλες επιτυχίες του, ενώ έχει κάνει και καταπληκτικές διασκευές, με αγαπημένη μου αυτή στο «The House Of The Rising Sun» από το album  «Attitudes» του 1982. Ο Ντέμης Ρούσσος κυκλοφόρησε 33 albums, πούλησε πάνω από 60 εκατομμύρια δίσκους σε ολόκληρο τον κόσμο και τραγούδησε με την υπέροχη φωνή του ελληνικά, αγγλικά, γερμανικά, ισπανικά και γαλλικά, γράφοντας με χρυσά γράμματα το ελληνικό του όνομα σε διάφορες πλευρές του πλανήτη.

Ο Ντέμης Ρούσσος μας αποχαιρέτησε αφήνοντας μας μια τεράστια κληρονομιά που οφείλουμε να αποδεχτούμε. Έζησε τα πάντα στον υπερθετικό βαθμό, πάντα όμως τιμώντας και διαφημίζοντας την Ελλάδα. Και η καριέρα του δεν σταματά εδώ. Έχει ακόμα πολλά να προσφέρει, συνεχίζοντας πλέον το έργο του σε κάποια άλλη ζωή. Ο ίδιος άλλωστε πίστευε ότι τα έργα και οι ημέρες μας δεν εξαντλούνται στο εφήμερο κάρμα μας…