«Η συγκεκριμένη μουσική μας προσπάθεια, βασίστηκε επάνω στην αγνή επιθυμία και αγωνία μας να συντροφεύσουμε, να εμπνεύσουμε και να μοιραστούμε την ενέργεια κάθε νότας και σκέψης, με τα παιδιά που στα 16 τους χρόνια είναι αναγκασμένα να αντιμετωπίσουν ένα αύριο που τους «προσφέρει» επιλογές κάθε άλλο παρά εφάμιλλες των δυνατοτήτων και των ικανοτήτων τους…»
Είναι παράξενο, αλλά τώρα που το σκέφτομαι πέρασαν 13 ολόκληρα χρόνια από την πρώτη στιγμή που μας συστήθηκαν τα Κίτρινα Ποδήλατα όταν και κυκλοφόρησαν το 2000 την πρώτη τους δισκογραφική απόπειρα που είχε τίτλο το όνομα τους, και μέσα σε όλα αυτά τα χρόνια κατάφεραν να αντέξουν σε κάθε πίεση, να νικήσουν τις απογοητεύσεις, να υπομείνουν κακές κριτικές, να επιμείνουν στην προσπάθεια τους, και να κατορθώσουν περίτρανα να κυκλοφορήσουν 9 studio albums και 1 live, διεκδικώντας πλέον με ίσους όρους μια θέση στο πάνθεον του ελληνόφωνου rock, παρέα με μεγάλους καλλιτέχνες που έχουν «στιγματίσει» με το πέρασμα τους την συγκεκριμένη μουσική σκηνή. Ένα εξαιρετικό επίτευγμα που μονάχα αν συλλογιστείς την πολύχρονη πορεία τους, θα μπορέσεις να το συνειδητοποιήσεις.
Ο Γιώργος και ο Αλέξανδρος Παντελιάς, μπόρεσαν να στηρίξουν αυτή τους την προσπάθεια αποκλειστικά στις δικές τους δυνατότητες, φροντίζοντας από την αρχή να βρίσκονται κοντά σε «ιερά τέρατα» που θα τους προσέφεραν την ευκαιρία να αποδείξουν το ταλέντο τους, να ξεδιπλώσουν τα μουσικά τους χαρίσματα και να συστηθούν πιο εύκολα στον κόσμο, χωρίς όμως να επιλέγουν την πεπατημένη που απλώς προσφέρει πρόσκαιρα «σουξέ» και εφήμερη δημοσιότητα, αλλά προσπαθώντας να αντισταθούν στο γελοίο «star system» που βαφτίζει rock κάθε «κονσέρβα» και κάθε «παιδάκι» που ίσως κάποτε ξεκίνησε με όνειρα την καριέρα του, αλλά παραποιήθηκε από τους ίδιους ανθρώπους που υποτίθεται πως το βοήθησαν. Η απόδειξη όλων αυτών είναι τα 13 χρόνια παρουσίας και η κυκλοφορία του 9ου album τους, με τίτλο «Ετών 16».
Σε αυτή τη νέα τους απόπειρα, έρχονται να επιτύχουν ένα μεγαλεπήβολο στόχο, να εμπνεύσουν τη νέα γενιά που βλέπει τα όνειρα της να σκοτεινιάζουν και το μέλλον τους να κρίνεται αβέβαιο, μέσα από δυνατά riff και έντονα ηλεκτρικό ήχο, όμορφες μπαλάντες, κιθαριστικό ήχο και προσεχτικούς στίχους, αλλά και ισχυρές συνεργασίες που απογειώνουν με τις ερμηνείες τους τον δίσκο. Και αν κάποτε αυτές οι συνεργασίες ήταν το μέσο για να συστηθούν τα 2 αδέρφια στον κόσμο, τώρα δίνεται η εντύπωση πως μπορεί να συμβαίνει και το αντίθετο (δεν ιεροσυλώ), καθώς δεν ξεχωρίζεις αν αυτό που απογειώνει το τραγούδι είναι η ερμηνεία ή το ίδιο το τραγούδι. Αυτός βέβαια που επωφελείται στο τέλος, είναι μονάχα η μουσική.
Έτσι λοιπόν στο «Ετών 16» θα συναντήσουμε την Μελίνα Κανά στον υπέροχο «Ναυάγιο», τον Λαυρέντη Μαχαιρίτσα στο «ανησυχητικό» και νεανικό «Απ’ Τα Σαλόνια Στ’ Αλώνια», τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου στο δυνατό και εξαιρετικό «Αυτή Είναι Η Ζωή Μου», τον Μπάμπη Στόκα στο μελωδικό «Χρόνος», κάθε τραγούδι κομμένο και ραμμένο στα μέτρα αυτού που το ερμηνεύει, σε συνθέσεις που ανήκουν όλες στον Γιώργο και τον Αλέξανδρο, εκτός από το «Ταρατατάμ και χοπ» που οι στίχοι είναι της Νίκης Παπαθεοχάρη. Η ενορχήστρωση και το programming έγιναν από τα «Κίτρινα Ποδήλατα» όπως και η διεύθυνση παραγωγής, ενώ οι ηχογραφήσεις έγιναν από τους Λάζαρο Καραγιάννη και Γιώργο Μπότη στο studio «Ανάδυσις» και οι μίξεις από το Λάζαρο Καραγιάννη.
Εγώ απλά βγάζω το καπέλο στα «Κίτρινα Ποδήλατα» και το ίδιο κάνω σε οποιαδήποτε μπάντα επιμένει στον συγκεκριμένο μουσικό χώρο, αντιστέκεται στη μετριότητα και επιμένει να υπάρχει παρά τις αντίξοες συνθήκες της Ελληνικής μουσικής πραγματικότητας. Το «Ετών 16» είναι αξιοπρεπέστατο, με πολύ σημαντικές στιγμές, πλαισιωμένο από νεανικές (και όχι μόνο) ανησυχίες και εξαιρετικές συμμετοχές που αποδεικνύουν πως η νιότη βρίσκεται πάντα μέσα στις καρδιές μας και εκεί πρέπει να την αναζητάς! Το μόνο που έχω να πω κλείνοντας, είναι ένα τεράστιο «Μπράβο» και να τους ευχηθώ να συνεχίσουν με το ίδιο πάθος να κάνουν αυτό που φαίνεται πεντακάθαρα, πως γουστάρουν να κάνουν. Καλή συνέχεια…
Θα κλείσω με αυτά που οι ίδιοι γράφουν στο εσώφυλλο του CD:
«Η συγκεκριμένη μουσική μας προσπάθεια, βασίστηκε επάνω στην αγνή επιθυμία και αγωνία μας να συντροφεύσουμε, να εμπνεύσουμε και να μοιραστούμε την ενέργεια κάθε νότας και σκέψης, με τα παιδιά που στα 16 τους χρόνια είναι αναγκασμένα να αντιμετωπίσουν ένα αύριο που τους «προσφέρει» επιλογές κάθε άλλο παρά εφάμιλλες των δυνατοτήτων και των ικανοτήτων τους. Ένα αύριο που άμεσα θα τους ζητήσει αποφάσεις κι απαντήσεις σε ζητήματα ζωής σε έναν κόσμο που ασθμαίνει κι έχει ανάγκη όσο ποτέ την ανάσα τους, τη φλόγα τους, τον τσαμπουκά τους, τη δημιουργική τους αμφισβήτηση, τη ζωηρή τους ματιά. Παιδιά που απαγορεύεται να το βάλουν κάτω, να απογοητευτούν, να λυγίσουν, να κάνουν πίσω, να κατεβάσουν το βλέμμα όσο κι αν κάποιοι αποσκοπούν και προσβλέπουν σε αυτό. Παιδιά που βάλλονται ως φαινομενικά θύματα ενός ακήρυχτου πολέμου ματαιοδοξίας. Το μήνυμα των τραγουδιών μας ζητάει να απλωθεί σε όλους εμάς τους απλούς πολίτες αλλά και στους πολιτικούς και θρησκευτικούς «ειδήμονες» , που οφείλουμε από ‘δω και στο εξής να στρέψουμε τις σκέψεις, τις επιλογές και κυρίως τις αποφάσεις και τις ενέργειές μας σε εκείνες τις κατευθύνσεις που θα στρώσουν ένα έδαφος σπαρμένο και ποτισμένο με βασικό σκοπό να ανθίσει ανήκοντας σε αυτά τα παιδιά και όχι απαραίτητα σε εμάς τους ίδιους. Θα είμαστε πραγματικά ευτυχισμένοι αν έστω ένα τραγούδι αυτής της δισκογραφικής μας προσπάθειας σταθεί ικανό να εμπνεύσει έστω και ένα παιδί αυτής της γενιάς να ονειρευτεί, να προσπαθήσει, να πεισμώσει, να χαμογελάσει, να ερωτευτεί, να πιστέψει στις δυνάμεις του. Να τον κάνει να νιώσει πως δεν είναι μοναχικός ο δρόμος του…»
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Πες την γνώμη σου....