Cat Stevens

Ο Steven Demetre Georgiou, γνωστός ως Cat Stevens και πλέον Yusuf Islam, γεννήθηκε 21 Ιουλίου το 1948 στο Λονδίνο. Γονείς του ήταν ο Κύπριος Σταύρος Γεωργίου και η Σουηδέζα Ingrid Wickman, που διατηρούσαν ως οικογενειακή επιχείρηση το εστιατόριο Moulin Rouge.

Ο νεαρός Γεωργίου ανέπτυξε ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον για το πιάνο σε πολύ μικρή ηλικία, κάνοντας πρακτική στις συγχορδίες με ένα παιδικό πιάνο, αφού δεν υπήρχε κανείς να του διδάξει. Σε ηλικία 15 ετών, επηρεασμένος (όπως όλοι τότε) από τους Beatles, αποφασίζει να μάθει κιθάρα. Έπεισε τον πατέρα του να του αγοράσει μία και αμέσως άρχισε να παίζει και να γράφει τραγούδια.

Έδειξε από νωρίς μεγάλο ενδιαφέρον στην μουσική αλλά και στην τέχνη γενικότερα, και όταν αυτός και η μητέρα του μετακόμισαν στην Σουηδία, άρχισε να αναπτύσσει τις δεξιότητες του στο σχέδιο, επηρεασμένος πολύ από τον ζωγράφο και θείο του, Hugo Wickman.

Αν και του άρεσε πολύ η ζωγραφική, όνειρο του ήταν να κάνει καριέρα στην μουσική και ξεκίνησε την πορεία του το 1965 με το καλλιτεχνικό όνομα Steve Adams. Η αγάπη του για την ζωγραφική θα φανεί στα εξώφυλλα των album του, όπου αναλαμβάνει ο ίδιος το artwork.

Ο Γεωργίου ξεκίνησε να παίζει τα τραγούδια του σε καφετέριες και pubs. Στην αρχή προσπάθησε να φτιάξει μια μπάντα, αλλά σύντομα ανακάλυψε πως προτιμούσε να παίζει σόλο. Θεωρούσε πως το όνομα του δεν ήταν το κατάλληλο δυνατό ώστε να το θυμούνται εύκολα οι υποψήφιοι οπαδοί του, έτσι ως καλλιτεχνικό ψευδώνυμο θα επιλέξει το Cat Stevens, εν μέρει γιατί μια φίλη του είχε πει πως είχε μάτια γάτας, αλλά κυρίως γιατί πίστευε πως στην Αγγλία και στην Αμερική ο κόσμος λάτρευε τα ζώα και το ψευδώνυμο που διάλεξε θα τους ήταν εύκολα αρεστό. Είχε δηλώσει κάποτε: «Δεν μπορούσα να φανταστώ κάποιον να πηγαίνει σε ένα δισκάδικο και να ζητά το album του Στήβεν Δημήτρη Γεωργίου…»

Το 1966 σε ηλικία 18 ετών θα εντυπωσιάσει με τα τραγούδια του τον Mike Hurst παραγωγό του φωνητικού συγκροτήματος The Springfields, ο οποίος τον βοήθησε να φτιάξει το πρώτο του demo και να εξασφαλίσει μια καλή συμφωνία έπειτα, για δισκογραφική δουλειά.

Τα πρώτα singles σημείωσαν αμέσως επιτυχία. Το “I love my Dog” ανέβηκε στην θέση 28 στα charts, το “Matthew and Son” το ομότιτλο του album, πήγε στην θέση 2, ενώ το “I’m Gonna get Me A Gun” μπήκε στο Top 10 της Βρετανίας.

Τα επόμενα δυο χρόνια ο Cat Stevens θα ηχογραφήσει και θα περιοδεύσει παρέα με μια εκλεκτή παρέα μουσικών, από τον Jimi Hendrix μέχρι τον Engelbert Humperdinck και θα θεωρηθεί ένα «φρέσκο» αστέρι στην μουσική βιομηχανία όπου κάθε τραγούδι που ηχογραφεί καταφέρνει να μπει στα Βρετανικά charts!

Μέρος αυτής της επιτυχίας  όφειλε στον Wonderful Radio London, έναν πειρατικό σταθμό (έτσι για να ευλογήσουμε την δουλειά που έκαναν και οφείλουν να κάνουν τα σωστά ραδιόφωνα) μέσω του οποίου κέρδισε πολλούς οπαδούς καθώς ο σταθμός στήριζε πολύ τα τραγούδια του. Τον Αύγουστο του 1967 θα βγει «στον αέρα» μαζί με άλλους καλλιτέχνες που είχαν επωφεληθεί από την δουλειά του Wonderful Radio London, για να τιμήσουν όλοι μαζί το άδοξο κλείσιμο του σταθμού.

Το 1967 ο Cat Stevens θα κυκλοφορήσει το “New Masters” ένα album που δεν θα σημειώσει όμως επιτυχία στο Ηνωμένο Βασίλειο. Στο album αυτό υπήρχε το The First Cut Is The Deepest, ένα τραγούδι που θα πουληθεί στην P.P Arnold και θα της χαρίσει μεγάλη αναγνώριση, ενώ θα γίνει και τεράστια επιτυχία απ’ όσους θα το διασκευάσουν αργότερα (Rod Stewart, James Morrison, Sheryl Crow). Σαράντα χρονιά μετά την πρώτη demo ηχογράφηση του τραγουδιού, θα απονεμηθεί στον Cat Stevens το βραβείο Songwriter Of The Year, δυο συνεχόμενες χρονιές (2005 & 2006) για το First Cut Is The Deepest, το τραγούδι του που αρχικά έγινε επιτυχία από διαφορετικούς καλλιτέχνες!

Το 1969 ο Stevens θα προσβληθεί από φυματίωση και θα φθάσει πολύ κοντά στον θάνατο. Πέρασε μήνες θεραπείας και έναν ολόκληρο χρόνο στο νοσοκομείο κατά την διάρκεια της ανάρρωσης του. Όλη αυτή την περίοδο άρχισε να αναζητά την πνευματικότητα και να επανεξετάζει διάφορες πτυχές της ζωής του. Αργότερα δήλωσε: «Το να βρεθείς ξαφνικά από την show business σ’ ένα νοσοκομείο όπου καθημερινά σου κάνουν άπειρες ενέσεις ενώ γύρω σου κόσμος πεθαίνει, σίγουρα αλλάζει την προοπτική σου. Έφθασα χαμηλά χωρίς να σκέφτομαι τον εαυτό μου. Είχα τα μάτια μου κλειστά…»

Άρχισε μαθήματα γιόγκα, διαλογισμού, ασχολήθηκε με το μεταφυσικό και διαφορετικές θρησκείες και τέλος, έγινε χορτοφάγος. Η πνευματική του αφύπνιση και αμφισβήτηση, ήταν αποτέλεσμα της σοβαρής του ασθένειας και της μακράς ανάρρωσης που ακολούθησε και αυτό τον οδήγησε στο να γράψει περίπου σαράντα τραγούδια σ’ εκείνο το δύσκολο διάστημα, που πολλά από αυτά θα έμπαιναν τελικά σε μελλοντικά του albums.

Υγιής, αθλητικός και με πλούσια πια γενειάδα, ο Cat Stevens είχε έτοιμο πλούσιο υλικό που αντανακλούσε τη νέα του προοπτική σχετικά με το τι ήθελε να φέρει στον κόσμο με την μουσική του. Οι προηγούμενες δουλειές του είχαν πουλήσει καλά στην Βρετανία αλλά ήταν σχετικά άγνωστες στο κοινό πέρα από τον Ατλαντικό. Για να διορθωθεί αυτή η κατάσταση, μετά την υπογραφή του το 1970 με την θρυλική Island Records, θα έρθει μια καλή συμφωνία με την A&M Records για διανομή της δουλειάς του και στην Βόρεια Αμερική. Έτσι ο Stevens θα ξεκινήσει την ηχογράφηση του “Mona Bone Jakon” ένα album βασισμένο στην folk rock.

Το πρώτο single που κυκλοφόρησε από αυτόν τον δίσκο, ήταν το εξαιρετικό "Lady D'Arbanville" (ένα τραγούδι που ο Stevens έγραψε για την κοπέλα του Patti D'Arbanville) και σημείωσε τεράστια επιτυχία. Αυτός ο δίσκος με τον ιδιαίτερα λυρικό του ήχο που ερχόταν σε πλήρη αντίθεση με την μουσική που παιζόταν τότε στο ραδιόφωνο, έφθασε στην θέση 8 στο Ηνωμένο Βασίλειο και το "Lady D'Arbanville" ήταν η πρώτη του επιτυχία που κέρδισε εκατοντάδες airplays στα ραδιόφωνα των ΗΠΑ. Πούλησε πάνω από 1 εκατομμύριο αντίτυπα!

Ακολούθησε το “Tea for the Tillerman” που θα του χαρίσει διεθνή επιτυχία και θα μπει στο Top 10 του Billboard. Μέσα σε 6 μήνες από την κυκλοφορία του θα πουλήσει πάνω από 500 χιλιάδες αντίτυπα, πετυχαίνοντας ρεκόρ σε Ηνωμένες Πολιτείες και Βρετανία. Από τότε, ο ιδιαίτερος συνδυασμός του νέου folk rock ύφους του Stevens, και ο προσιτός στον κόσμο στίχος που μιλά για καθημερινές καταστάσεις και προβλήματα μαζί με πνευματικά ερωτήματα για την ζωή, θα παραμείνει αναλλοίωτος στην μουσική του.

Το τραγούδι που ξεχώρισε από αυτό το album ήταν το “Wild World” που έγραψε σαν τραγούδι αποχαιρετισμού μετά τον χωρισμό του με την Patti.

Ο χωρισμός του με την Patti επέδρασε καταλυτικά στον τρόπο που έγραφε τα τραγούδια του, πράγμα που παραδέχθηκε δηλώνοντας:

«Όλα όσα έγραψα ενώ ήμουν μακριά, αντικατροπτίζουν το γεγονός πως βρισκόμουν σε μια μεταβατική περίοδο. Όπως και η Patti. Πριν ένα χρόνο χωρίσαμε και ήμουν μαζί της για δυο χρόνια. Τι έγραφα για την Patti και την οικογένεια μου… Όταν τραγουδώ τώρα αυτά τα τραγούδια, μαθαίνω πράγματα παράξενα. Μαθαίνω καθυστερημένα το νόημα των τραγουδιών μου…»

Η αλλαγή

Ενώ ο Stevens βρισκόταν σε διακοπές στο Μαρόκο, εντυπωσιάστηκε από τον ήχο του Aḏhān, του Ισλαμικού τελετουργικού για κλήση προς προσευχή, έναν ήχο που ο ίδιος χαρακτήρισε ως «Μουσική για τον Θεό». Μαγεύτηκε τόσο πολύ, που δήλωσε:

«Σκέφτηκα: Μουσική για Τον Θεό; Ποτέ δεν είχα ακούσει κάτι παρόμοιο. Έχω ακούσει μουσική για χρήματα, μουσική για φήμη, μουσική για προσωπική δύναμη, αλλά ποτέ μουσική για Τον Θεό!»

Το 1976 ο Stevens κόντεψε να πνιγεί στα ανοικτά της ακτής του Μαλιμπού στην Καλιφόρνια. Είπε πως φώναξε: «Θεέ μου αν με βοηθήσεις, θα δουλέψω για εσένα». Δήλωσε αργότερα πως τότε εμφανίστηκε ένα κύμα και τον μετέφερε σώο πίσω στην ακτή. 

Όλη αυτή η αψιμαχία με τον θάνατο είχε ενταχθεί στην μακροχρόνια προσπάθεια του για την πνευματική αλήθεια. Είχε μελετήσει τον Βουδισμό, το Zen, το I Ching, αριθμολογία, ταρώ και αστρολογία, αλλά όταν ο αδερφός του έφερε ως δώρο γενεθλίων ένα αντίγραφο του Κορανίου, ο Stevens λέει πως βρήκε τον δρόμο του και κάπως έτσι άρχισε η μετάβαση του στον Ισλαμισμό.

Σε μια συνέντευξη του στο περιοδικό Rolling Stone λέει: «Βρήκα το πνευματικό σπίτι που αναζητούσα το μεγαλύτερο μέρος της ζωής μου. Και αν ακούσετε την μουσική και τους στίχους μου, όπως στα “Peace Train”και “On The Road To Find out”, φαίνεται καθαρά η λαχτάρα μου για την κατεύθυνση και την πνευματική πορεία στην οποία ταξίδευα…»

Ο Cat Stevens έκανε επισήμως την μετάβαση του στην Ισλαμική θρησκεία στις 23 Δεκεμβρίου το 1977 και το 1978 πήρε το όνομα Yusuf Islam. Yusuf είναι η αραβική απόδοση του ονόματος Ιωσήφ, το οποίο και υιοθέτησε μέσα από την ιστορία του Ιωσήφ στο Κοράνι.

Αν και είχε εγκαταλείψει την pop καριέρα του, πείστηκε να εμφανιστεί μια ακόμα φορά ζωντανά στην σκηνή το 1979 στο στάδιο του Wembley σε μια φιλανθρωπική συναυλία της UNICEF για την διεθνή χρονιά του παιδιού. Η συναυλία έκλεισε με την εμφάνιση των Stevens, David Essex, Alun Davies και David Gordon του αδερφού του  Stevens, ο οποίος έγραψε το “Child For A Day” το τραγούδι που έκλεισε την συναυλία.

Ο Yusuf μετά την μετατροπή του εγκατέλειψε την pop καριέρα του. Όταν έγινε μουσουλμάνος δήλωσε πως είπε στον ιμάμη πως ήταν pop star και εκείνος του απάντησε πως μπορούσε να συνεχίσει σαν μουσικός αρκεί τα τραγούδια του να ήταν «ηθικώς αποδεκτά». Αλλά ο Yusuf είπε πως γνώριζε πως υπάρχουν πτυχές της μουσικής βιομηχανίας όπως η ματαιοδοξία και ο πειρασμός, που πάνε ενάντια στις διδαχές του Κορανίου και αυτός ήταν ο λόγος που αποφάσισε να μείνει μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας.

Αλλά στην πρώτη του εμφάνιση στην τηλεόραση, 27 χρόνια μετά την έξοδο του από την μουσική βιομηχανία, καθώς και σε άλλες συνεντεύξεις, έδωσε διαφορετικούς λόγους για την αποχώρηση του.

«Πολλοί άνθρωποι θα αγαπούσαν να τραγουδώ ακόμη. Φθάνεις σε ένα σημείο όπου έχεις τραγουδήσει, περισσότερο η λιγότερο, ολόκληρο το ρεπερτόριο σου και ξαφνικά θέλεις να ασχοληθείς με την δουλειά του να ζεις. Ξέρεις, μέχρι εκείνο το σημείο, δεν είχα ζωή. Έψαχνα… ήμουν στον δρόμο…»

Φιλανθρωπίες

Υπολογίζοντας ότι εξακολουθεί να κερδίζει περίπου 1,5 εκατομμύρια δολάρια τον χρόνο από την μουσική του Cat Stevens, αποφάσισε να χρησιμοποιήσει όλο αυτόν τον πλούτο και τα συνεχή κέρδη του από την μουσική, σε φιλανθρωπικούς και εκπαιδευτικούς σκοπούς στην Μουσουλμανική κοινότητα του Λονδίνου αλλά και αλλού. Το 1981 ίδρυσε το Islamia Primary School στο Λονδίνο και λίγο μετά ίδρυσε αρκετά μουσουλμανικά σχολεία δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Το 1992 ίδρυσε την The Association of Muslim Schools (AMS-UK) μια φιλανθρωπική οργάνωση που συγκέντρωσε όλα μαζί τα μουσουλμανικά σχολεία στο Ηνωμένο Βασίλειο.

Είναι επίσης ο ιδρυτής και πρόεδρος της φιλανθρωπικής οργάνωσης «Small Kindness» που βοήθησε αρχικά τα θύματα της πείνας στην Αφρική και τώρα υποστηρίζει χιλιάδες ορφανά και οικογένειες στα Βαλκάνια, την Ινδονησία και το Ιράκ.

Αμέσως μετά την επίθεση της 11^ης Σεπτεμβρίου 2001 στις ΗΠΑ, δήλωσε:

«Θα ήθελα να εκφράσω την ειλικρινή μου φρίκη στις τυφλές τρομοκρατικές επιθέσεις που διαπράχθηκαν εις βάρος αθώων ανθρώπων των Ηνωμένων Πολιτειών χθες. Αν και δεν είναι ακόμη ξεκάθαρο ποιος πραγματοποίησε την επίθεση, επιβάλλεται η διαπίστωση ότι κανένας οπαδός του Ισλάμ δεν θα μπορούσαν ενδεχομένως να συγχωρήσει μια τέτοια ενέργεια. Το Κοράνιο εξισώνει την δολοφονία ενός αθώου ανθρώπου με τη δολοφονία όλης της ανθρωπότητας. Προσεύχομαι για τις οικογένειες όλων όσων έχασαν τη ζωή τους σε αυτή την αδιανόητη πράξη βίας καθώς και για όλους τους τραυματίες. Ελπίζω να αντικατοπτρίζω τα αισθήματα όλων των μουσουλμάνων και των ανθρώπων σε όλο τον κόσμο, των οποίων οι συμπάθειες βγαίνουν προς τα θύματα αυτής της θλιβερής στιγμής…»

Εμφανίστηκε σε βιντεοκασέτα τον Οκτώβριο του 2001 στο pre show της συναυλίας στη Νέα Υόρκη, καταδικάζοντας τις επιθέσεις και τραγουδώντας το “Peace Train”  a cappella για πρώτη φορά μπροστά σε κοινό, μετά από 20 ολόκληρα χρόνια. Στην διάρκεια του ίδιου έτους, αφιέρωσε πολύ χρόνο και προσπάθεια συμμετέχοντας στο «Φόρουμ Κατά Του Ρατσισμού Και Της Ισλαμοφοβίας» (Forum Against Islamophobia and Racism), μια οργάνωση που μάχεται κατά των παρερμηνειών και των πράξεων εναντίων άλλων εξαιτίας των θρησκευτικών τους πεποιθήσεων ή της φυλετικής τους ταυτότητας, εξαιτίας πολλών μαρτυριών από μουσουλμάνους που δήλωσαν μια επιθετική συμπεριφορά και αντίδραση εναντίον τους, που οφείλεται στην θλίψη που προκάλεσαν τα γεγονότα της 11^ης Σεπτεμβρίου.

Κατηγορίες

Το 2004 ενώ ταξίδευε με το αεροπλάνο από Αγγλία προς ΗΠΑ διαπιστώθηκε πως το όνομα του βρισκόταν στην non fly list. Κρατήθηκε από τους υπαλλήλους του Υπουργείου Εσωτερικής Ασφαλείας των ΗΠΑ για ανάκριση και την επόμενη ημέρα του απαγορεύθηκε η είσοδος πίσω στο Ηνωμένο Βασίλειο. Ένας εκπρόσωπος για θέματα εσωτερικής ασφάλειας ισχυρίστηκε πως υπήρχαν «ανησυχίες των δεσμών πως ίσως έχει με πιθανούς τρομοκράτες».

Η Ισραηλινή κυβέρνηση είχε απελάσει τον Yusuf το 2000 μετά από ισχυρισμούς πως παρείχε οικονομική βοήθεια στην παλαιστινιακή οργάνωση Hamas. Εκείνος είχε δηλώσει: «Ποτέ δεν έχω υποστηρίξει ή δώσει εν γνώσει χρήματα στην Χαμάς. Επανειλημμένα καταδικάζω την τρομοκρατία και τον ισλαμικό εξτρεμισμό… Μερικοί άνθρωποι επιμένουν να δίνουν μια πολιτική ερμηνεία στην φιλανθρωπία. Είχαμε τρομοκρατηθεί με το πόσο υπέφεραν οι άνθρωποι, στην Ιερή Γη…»

Ωστόσο, το Υπουργείο Εσωτερικής Ασφάλειας των ΗΠΑ τον πρόσθεσε στην «λίστα παρακολούθησης». Εκείνος πίστευε πως η ένταξη του σε αυτή την λίστα ήταν λάθος, μια παρεξήγηση, ένα μπέρδεμα με κάποιον που ίσως είχε το ίδιο όνομα, αλλά διαφορετική ορθογραφία. Την 1η Οκτωβρίου 2004 ο Yusuf ζήτησε τη διαγραφή του ονόματός του από την λίστα. «Εξακολουθώ να είμαι μπερδεμένος με την απόφαση των αμερικανικών αρχών να αρνούνται την είσοδο μου στις Ηνωμένες Πολιτείες» έλεγε στους δημοσιογράφους. Σύμφωνα με δήλωση του, ο άνθρωπος στον κατάλογο ονομαζόταν Yussef Islam και γι’ αυτό υπήρχε αυτή η σύγχυση.

Δυο χρόνια αργότερα θα πετάξει κανονικά στις ΗΠΑ χωρίς να συμβεί το παραμικρό περιστατικό! Πήγε εκεί για την προώθηση του νέου του δίσκου, για συνεντεύξεις και παραστάσεις και δεν τον σταμάτησε κανείς. «Δεν δόθηκε ποτέ κάποια εξήγηση, αλλά οι αμέτρητες φορές που με έβαζαν να προφέρω συλλαβιστά το όνομα μου, με κάνουν να πιστεύω πως ήταν απλά ένα λάθος ταυτότητας…»

Έγραψε και ένα τραγούδι για αυτό το περιστατικό του 2004, με τίτλο "Boots and Sand" που ηχογραφήθηκε το καλοκαίρι του 2008, με την συμμετοχή των Paul McCartney, Alison Krauss, Dolly Parton και Terry Sylvester.

Τον Οκτώβριο του 2004 οι βρετανικές εφημερίδες The Sun και The Sunday Times εξέφρασαν την υποστήριξή τους για τον αποκλεισμό του από τις ΗΠΑ, γράφοντας πως υποστήριζε την τρομοκρατία.  Εκείνος τους μήνυσε για συκοφαντική δυσφήμιση και έλαβε μια σημαντική εκτός δικαστηρίου οικονομική διευθέτηση και συγγνώμη από τις εφημερίδες δηλώνοντας ότι ποτέ δεν είχε την υποστήριξη της τρομοκρατίας και αναγνωρίζοντας ότι του είχε πρόσφατα δοθεί το βραβείο «Man Of Peace» από την ιδιωτική επιτροπή των βραβευμένων με Nobel ειρήνης.

Ο Yusuf δήλωσε: «..Φαίνεται να είναι το πιο εύκολο πράγμα στον κόσμο αυτές τις μέρες να κάνει κάποιος τρελές κατηγορίες σε βάρος των μουσουλμάνων, και στην περίπτωσή μου αυτό επηρεάζει άμεσα το έργο μου και βλάπτει τη φήμη μου ως καλλιτέχνης. Η ζημιά που γίνεται είναι συχνά δύσκολο να επιδιορθωθεί…» και πρόσθεσε πως θα δωρίσει την χρηματική αποζημίωση που του δόθηκε από το δικαστήριο, για να βοηθήσει τα ορφανά του τσουνάμι στον Ινδικό Ωκεανό.

Έγραψε για αυτή του την εμπειρία ένα άρθρο στην εφημερίδα, με τίτλο: “A Cat In A Wild World”.

Η Επιστροφή

Ο Yusuf θα επανέλθει στο μουσικό προσκήνιο την δεκαετία του 1990. Οι αρχικές του ηχογραφήσεις δεν συμπεριλαμβάνουν κανένα μουσικό όργανο εκτός από κρουστά, ενώ οι στίχοι χαρακτηρίζονται από Ισλαμικά θέματα. Έφτιαξε το δικό του studio ηχογράφησης το οποίο ονόμασε Mountain Of Light Studios και εμφανίστηκε ως guest singer στο “God Is The Light” ένα τραγούδι του συγκροτήματος Raihan και συνεργάστηκε και με άλλους Μουσουλμάνους καλλιτέχνες.

Όταν ο φίλος του, Irfan Ljubijankic, υπουργός εξωτερικών της Βοσνίας και Ερζεγοβίνης σκοτώθηκε από μια Σέρβικη επίθεση με πυραύλους, ο Yusuf θα εμφανιστεί σε μια συναυλία υποστήριξης στο Σαράγιεβο και θα ηχογραφήσει και ένα album που θα έχει τίτλο “I Have No Cannons That Roar” τίτλος τραγουδιού που είχε γράψει ο φίλος του ο Ljubijankic.

Το 2006 θα κυκλοφορήσει το An Other Cup το πρώτο του pop album μετά το 1978, από την δική του εταιρεία Ya Records. Ο ερμηνευτής αναφέρεται ως Yusuf “ο άνθρωπος που κάποτε ήταν γνωστός με το όνομα Cat Stevens” (the artist formerly known as Cat Stevens).

Τον Νοέμβριο του 2006, δήλωσε στο BBC: «Εγώ είμαι, άρα το album θα ακούγεται σαφώς έτσι! Όταν ο γιος μου έφερε την κιθάρα πίσω στο σπίτι, ξέρεις αυτό ήταν το σημείο καμπής, άνοιξε μια πλημμύρα μουσικής και νέων ιδεών, που νομίζω πολύς κόσμος θα ταυτιστεί μαζί τους…»

Αρχικά ο Yusuf είχε σκοπό να επιστρέψει στην ακουστική του κιθάρα όπως παλιά, αλλά ο γιος του τον ενθάρρυνε να πειραματιστεί, κάτι που είχε σαν αποτέλεσμα την αγορά μιας Stevie Ray Vaughan Fender Stratocaster!

Τον Ιανουάριο του 2009 ηχογράφησε το "The Day the World Gets 'Round" ένα τραγούδι του George Harrison, σε συνεργασία με τον Klaus Voormann, και οι εισπράξεις του τραγουδιού δόθηκαν σε μια φιλανθρωπική οργάνωση για να βοηθήσει τους ανθρώπους στον πόλεμο στην Γάζα. Για την προώθηση του καινούργιου single ο Klaus Voormann επανασχέδιασε το αγαπημένο του εξώφυλλο από το album Revolver των Beatles, παρουσιάζοντας έναν νεαρό Cat Stevens, μαζί με τον ίδιο και τον Harrison.

Έτσι τον Μάιο του 2009 θα κυκλοφορήσει το νέο του album με τίτλο Roadsinger το οποίο, σε αντίθεση με το προηγούμενο, θα προωθήσει με τηλεοπτικές εμφανίσεις σε Αγγλία και Αμερική και με συναυλίες στο Λονδίνο.

Το 2011 πραγματοποίησε την πρώτη του Ευρωπαϊκή περιοδεία για πάνω από 36 χρόνια, με εμφανίσεις σε Γερμανία, Γαλλία, Ολλανδία, Αυστρία και Βέλγιο, που παρακολούθησαν χιλιάδες νέοι και παλιοί οπαδοί του.

Τον Μάιο του 2012 παρουσίασε το Moonshadow στο Princes Theatre της Μελβούρνης, ένα μιούζικαλ γεμάτο με μουσικές στιγμές απ’ όλη την καριέρα του. Σύμφωνα με το website του Princess Theatre: Το Moonshadow παρέσυρε τον θεατή σε ένα απίστευτο ταξίδι, με την μαγική ιστορία ενός νεαρού άνδρα, την μάχη του ενάντια στο επερχόμενο σκότος και της αναζήτησης του για αιώνια ευτυχία…»

Ο Yusuf παντρεύτηκε την Fauzia Mubarak Ali στις 7 Σεπτεμβρίου το 1979 σε τζαμί του Regent Park στο Λονδίνο. Έχουν 5 παιδιά και 3 εγγόνια και σήμερα ζούνε στο Λονδίνο, περνώντας αρκετό διάστημα τον χρόνο στο Ντουμπάι. 

 

Lady D'Arbanville

Καθώς ο Cat Stevens βρισκόταν στην τελική φάση της ανάρρωσης του από την φυματίωση, πήρε μέρος σε ένα κόμμα όπου συγκέντρωνε στις τάξεις του έναν σεβαστό αριθμό μεγάλων μουσικών στο Λονδίνο, όπως οι Jimmy Page, Steve Winwood, Ginger Baker, Eric Clapton και άλλοι. Ανάμεσα σε όλους αυτούς ήταν μια νεαρή Αμερικανίδα που επεδίωκε να κάνει καριέρα στο modeling και την οποία ο Stevens ερωτεύθηκε με την πρώτη ματιά. Το όνομα της ήταν Patti D'Arbanville.

Οι δυο τους άρχισαν να βγαίνουν για μια περίοδο πάνω από ένα χρόνο. Η Patti έμμενε μαζί του όποτε βρισκόταν στο Λονδίνο, αλλά συχνά λόγω της δουλειάς της ταξίδευε στο Παρίσι και τη Νέα Υόρκη. Δυστυχώς, μετά από 1 χρόνο μαζί, εκείνος ήθελε να προχωρήσει πιο σοβαρά την σχέση τους απ’ ότι η νεαρή και φιλόδοξη κοπέλα, που ονειρευόταν μεγάλη και διεθνή καριέρα.

Ήταν κατά την διάρκεια ενός τέτοιου ταξιδιού στη Νέα Υόρκη, όταν εκείνη άκουσε το τραγούδι της στο ραδιόφωνο. Η αντίδραση της ήταν έκπληξη και θλίψη. Είπε: «Απλά έπρεπε να μένω λίγο καιρό με τον εαυτό μου για να κάνω όσα ήθελα να κάνω. Είναι καλό να μένεις μόνος μερικές φορές. Ο Steven έγραψε αυτό το τραγούδι όταν έφυγα για τη Νέα Υόρκη. Έφυγα για ένα μήνα, δεν ήταν δα και το τέλος του κόσμου. Αλλά εκείνος έγραψε όλο αυτό το τραγούδι για την Lady D'Arbanville… Λέει: why do you sleep so still? Μιλάει σε εμένα σα να είμαι νεκρή. Έτσι όσο καιρό εγώ ήμουν στη Νέα Υόρκη, γι’ αυτόν ήταν σα να βρίσκομαι μέσα στο φέρετρο… Το έγραψε αυτό γιατί του έλειπα, γιατί με έχανε, γιατί ήταν τόσο απογοητευμένος… Είναι ένα θλιμμένο τραγούδι…»

Και συμπληρώνει:

«Έκλαψα όταν το άκουσα, γιατί τότε κατάλαβα πως όλα είχαν τελειώσει…»

Το "Lady D'Arbanville" κυκλοφόρησε τον Ιούνιο του 1970 και ήταν το 3^ο τραγούδι του Cat Stevens που έμπαινε στο Βρετανικό top 10.

Η έμπνευση του να περάσει μεταφορικά την εικόνα του αποχωρισμού σαν αυτή του θανάτου, συγκλονίζει ακόμα και σήμερα και ανατριχιάζει όσες φορές κι αν το ακούσεις. Ποιος γνωρίζει αλήθεια τα όρια του έρωτα;

My Lady d'Arbanville, why do you sleep so still?

I'll wake you tomorrow

And you will be my fill, yes, you will be my fill.

My Lady d'Arbanville why does it grieve me so?

But your heart seems so silent.

Why do you breathe so low, why do you breathe so low,

My Lady d'Arbanville why do you sleep so still?

I'll wake you tomorrow

And you will be my fill, yes, you will be my fill.

My Lady d'Arbanville, you look so cold tonight.

Your lips feel like winter,

Your skin has turned to white, your skin has turned to white

My Lady d'Arbanville, why do you sleep so still?

I'll wake you tomorrow

And you will be my fill, yes, you will be my fill.

My Lady d'Arbanville why do you grieve me so?

But your heart seems so silent.

Why do you breathe so low, why do you breathe so low,

I loved you my lady, though in your grave you lie,

I'll always be with you

This rose will never die, this rose will never die.

I loved you my lady, though in your grave you lie,

I'll always be with you

This rose will never die, this rose will never die…