Μην παίζετε με τις ελπίδες μας

Το θέμα των εκλογών σαφώς και έχει κουράσει, σαφώς και έχει παρασύρει τον περισσότερο κόσμο στην αποστροφή κειμένων που αφορούν το συγκεκριμένο θέμα, από την άλλη όμως πρέπει να καταλάβεις και την αγωνία όλων αυτών που είτε υποφέρουν είτε προσπαθούν να αφυπνίσουν και να πληροφορήσουν. Απεγνωσμένες ίσως προσπάθειες, αλλά αυτή την απόγνωση την έφεραν όχι τόσο αυτοί που εκλέγονται όσο αυτοί που εκλέγουν.

Οι πολιτικοί αρχηγοί και οι βουλευτές τους (δεν θα έπρεπε να είναι βουλευτές μας;) ξεκίνησαν το αρχαίο παιχνίδι της υπόσχεσης, των «θα» και της παραπλάνησης και ολόκληρο το πολιτικό σκηνικό αλλάζει ώρα με την ώρα, ανάλογα με τις ορέξεις των τηλεοπτικών καναλιών. Αλήθεια, πόσο εύκολα αλλάζει, επηρεάζει και διαμορφώνει την εικόνα ενός κόμματος, ένας τηλεοπτικός σταθμός – εκπομπή. Γνωστός αρχηγός κόμματος που τον τελευταίο καιρό χαίρει ιδιαίτερης προβολής καθώς επίσημες και ανεπίσημες δημοσκοπήσεις του δίνουν υψηλά ποσοστά (όχι δεν έχει κυβερνήσει ποτέ), βγάζει μια πολύ σοβαρή εικόνα και προσπαθεί να ενώσει την «αριστερά» (μάλλον κατάλαβες ποιος) και ξαφνικά όλοι φαίνεται να τον αντιμετωπίζουν με μια σοβαρότητα που ποτέ μέχρι σήμερα δεν του είχαν δείξει, χάνει αυτομάτως αυτή την εικόνα που πάσχισε να χτίσει μόλις πέσει στα χέρια σατυρικής εκπομπής (δεν καταδικάζω την σάτιρα, αντίθετα την επιδοκιμάζω, απλώς έδωσα ένα παράδειγμα του πόσο μεγάλη δύναμη έχει η τηλεόραση). Τόσο απλά και τόσο εύκολα. Θύματα φυσικά όλης αυτής της «αποπλάνησης» είμαστε εμείς και πιο σωστά όσοι, είτε συνειδητά είτε αναγκαστικά, ενημερώνονται από αυτήν.

Αποτέλεσμα της συγκεκριμένης πληροφόρησης είναι και τα δήθεν υψηλά ποσοστά ακροδεξιών κομμάτων. Ο τρόπος που πλασάρεται αυτή η ιστορία είναι πονηρά κατασκευασμένος και η υποτιθέμενη κινδυνολογία δρα ουσιαστικά και καταλυτικά στην ψυχοσύνθεση κάθε απαίδευτου η ανιστόρητου πολίτη, έτσι τα ακροδεξιά κόμματα κερδίζουν μια προβολή που επιβεβαιώνει τον κανόνα που ορίζει πως «δεν υπάρχει κακή διαφήμιση». Αυτό που με προβληματίζει υπερβολικά, είναι το ποιος και γιατί επιδιώκει αυτή την διαφήμιση και ποιος η τι ωφελείται από αυτή την απαράδεκτη κατάσταση; Ειλικρινά φτιάχνω παράξενα σενάρια και καταλήγω σε απίστευτα συμπεράσματα, αλλά θα αποφύγω να τα αναλύσω όσο κι αν με τρώνε τα δάχτυλα μου.

Από την άλλη υπάρχουν και τα κόμματα που αποφεύγουν να μας «αποκαλύψουν» τις θέσεις τους ή κάνουν τα αδύνατα δυνατά για να μην εκλεγούν, κατηγορώντας διαρκώς ως ουτοπικές τις θέσεις των δήθεν αντιπάλων τους (δήθεν γιατί αν δεν επιδιώκεις να παίξεις τότε δεν έχεις και αντίπαλο), τονίζοντας τις αδυναμίες αυτών των θέσεων και προσπαθώντας να μας πείσουν πως αυτές οι θέσεις αποτελούν τραγικά ψέματα. Ίσως και να είναι έτσι, αλλά αυτοί τουλάχιστον έχουν θέσεις! Υπάρχει κάτι να επιδιώξουν, μια σχετική φιλοδοξία, μια υπόσχεση να μας δώσουν. Όταν παρακολουθώ τον Πανιώνιο να παίζει εκτός έδρας με τον Ολυμπιακό, δεν το κάνω γιατί η αγαπημένη μου ομάδα πάει εκεί με την ουρά στα σκέλια, αποφασισμένη να χάσει, αλλά γιατί μου δίνει την εντύπωση πως θα το παλέψει. Όταν είσαι αποφασισμένος να πολεμήσεις, υπάρχει πάντα η πιθανότητα να κερδίσεις. Όταν συμμετέχεις στον πόλεμο αλλά αποφεύγεις την μάχη, τότε είτε είσαι δειλός είτε αποφασισμένος να χάσεις και έτσι δεν θα αποκτήσεις ποτέ οπαδούς. Αυτή τουλάχιστον είναι η δική μου άποψη.

Το πλέον τραγικό βέβαια, είναι το θράσος, η αυθάδεια, το αίσχος όλων αυτών που τόσα χρόνια κατάφεραν (γιατί για κατόρθωμα πρόκειται) να μας φέρουν ως εδώ και ζητούν για μια ακόμη φορά την περιβόητη ψήφο μας. Είναι αδιανόητο, είναι παράλογο, είναι απίστευτη κοροϊδία, είναι τραγικό, εξωφρενικό και σιχαμερό, όμως είναι αλήθεια. Και μάλιστα έχουν και οπαδούς! Στο ποδόσφαιρο (την μικρογραφία της κοινωνίας) όταν υπάρχει δυσαρέσκεια αλλάζει ο προπονητής, ακόμα και ο ίδιος ο πρόεδρος η ιδιοκτήτης. Μια επιχείρηση που δεν αποφέρει τα αναμενόμενα προβαίνει σε απολύσεις, αλλαγές η μεταθέσεις και αν πάλι δεν υπάρξει αποτέλεσμα η ίδια η επιχείρηση κλείνει. Μας εξαπάτησαν, μας έκλεψαν, μας πρόδωσαν κι όμως εξακολουθούν να προσποιούνται τους υποψήφιους. Έχουν τα μούτρα να μας αντικρίζουν, να μας απευθύνονται, να μας υπόσχονται, να… έλεος! Τι σκατά άλλο πρέπει να συμβεί για να ξυπνήσουμε; Ποιος λογικός, ποιος σχιζοφρενής, μπορεί και τα ανέχεται όλα αυτά; Είναι δυνατόν;

Μην φοβηθείς να ψηφίσεις. Η ίδια η απλή λογική λέει πως ότι κι αν επιλέξεις, δεν υπάρχει η παραμικρή πιθανότητα να είναι χειρότερο απ’ όλους αυτούς που, έστω κι αν το δεις μόνο πολιτικά, απέδειξαν την ανικανότητα τους. Φυσικά, αποφεύγουμε τις ακραίες λύσεις γιατί πάνω απ’ όλα προσβάλουν την ιστορία και την αξιοπρέπεια μας. Έμειναν λίγες ημέρες μέχρι την 6^η Μαΐου και ο χρόνος πιέζει, αλλά προλαβαίνεις να ενημερωθείς, να διαβάσεις ιστορία, να μάθεις τις θέσεις και συνθέσεις των κομμάτων (εννοείται πως δεν είναι δυνατό να έχουμε την φαεινή ιδέα πως θα μας κυβερνήσει η σύζυγος του Πασχάλη), να προσπαθήσεις να καταλήξεις κάπου. Το πρωινό της Κυριακής πρέπει να είσαι αποφασισμένος, διαβασμένος, φερέγγυος και σαν πρώτη σκέψη να έχεις την ανησυχία της χώρας σου, της οικογένειας σου, των συνανθρώπων σου. Θέλησε να αλλάξεις το μέλλον σου και μην διστάζεις. Ας αποδείξουμε πως όντως αυτές οι εκλογές είναι οι πιο σημαντικές μετά την μεταπολίτευση, γιατί πρόκειται να φέρουν μεγάλες αλλαγές. Και αυτό είναι κάτι που πρέπει να το πιστέψουμε.

Ξέρω πως κυριαρχεί μια άποψη (της οποίας είμαι οπαδός) πως η ψήφος δεν πρέπει να πάει σε κόμμα που δεν πρόκειται να μπει στην βουλή, γιατί αυτό θα ωφελήσει αυτόν που προηγείται. Αλήθεια είναι, όντως έτσι συμβαίνει, γιατί το πρώτο πράγμα που φρόντισαν να κάνουν όλοι αυτοί οι εγκληματίες είναι να φέρουν τον εκλογικό νόμο στα μέτρα τους, προβλέποντας χρόνια πριν πως κάποτε θα έφθανε το τέλος τους. Όμως, αν ψηφίζεις συνειδητά και αποφασισμένα και σκοπός σου δεν είναι απλά να τιμωρήσεις η να κάνεις πλάκα, τότε η απόφαση είναι και παραμένει δική σου. Στο κάτω – κάτω δεν έγινε κάποια συμφωνία εκ των προτέρων για το ποιοι θα μπουν η δεν θα μπουν στην βουλή και αυτό είναι κάτι που καθορίζεται με τις δικές μας αποφάσεις. Επαναλαμβάνω όμως, πως πρέπει να είσαι αποφασισμένος και συνειδητοποιημένος, διαφορετικά κι εφόσον όλοι επιθυμούμε την τιμωρία των πραγματικών υπευθύνων, «δώρισε» την ψήφο σου σε κάποιον κάποτε μικρό που δημοσκοπικά αυτή την στιγμή έχει υψηλά ποσοστά, γιατί μόνο έτσι υπάρχει η πιθανότητα να εξαλειφθεί ο δικομματισμός. Αργότερα, η δύναμη θα βρίσκεται στα χέρια μας και πλέον θα μπορούμε να «απολύσουμε» όποιον δεν ιδρώσει για πάρτη μας!

Τέλος, όλοι εσείς οι υποψήφιοι, εσείς που τάζετε λαγούς με πετραχήλια, που δηλώνετε πατριώτες και αγωνιστές, που σκέφτεστε εμάς και τα παιδιά μας, που θα πολεμήσετε, θα φέρετε αλλαγή, θα κάνετε σωστά επιτέλους την δουλειά σας, μην μας κάνετε για μια ακόμη φορά να νιώσουμε μαλάκες. Μην μας προδώσετε. Μην παίζετε με τις ελπίδες μας. Αυτές οι εκλογές είναι απλά ένα τεστ. Δοκιμάζουμε με ελάχιστη πίστωση χρόνου, νέο προσωπικό και υπαλλήλους στην αξιοζήλευτη επιχείρηση που ονομάζεται Ελλάδα. Αν όμως υποψιαστούμε πως «κωλοβαράτε» ειλικρινά δεν σας γλιτώνει τίποτα. Προλαβαίνετε λοιπόν να αποσυρθείτε, όσο είναι καιρός…

Μην παίζετε με τις ελπίδες μας. Δεν έχετε κανένα δικαίωμα!

Πληροφορίες για τα κόμματα και τα site τους μπορείς να βρεις εδώ