Κάτι που απασχόλησε ιδιαίτερα όλους μας με αφορμή τις πρόσφατες εκλογές, είναι αυτό το άθλιο παιχνίδι που στήθηκε για μια ακόμη φορά στις πλάτες μας και αφορούσε τις περιβόητες συνεργασίες. Μερικές φορές απορώ με την ηλιθιότητα που δείχνουμε σε κάποια σημαντικά θέματα, με την ευκολία που επιτρέπουμε στον εαυτό μας να παραπλανηθεί και με το πώς καταλήγουμε τελικά να αναπαράγουμε όσα μας βομβαρδίζουν καθημερινά.
Σε αυτή την προσπάθεια να αναλύσω την σκέψη μου, γνωρίζω πως ελλοχεύει κίνδυνος να κατηγορηθώ για κάτι που δεν έχω σκοπό να κάνω, όμως αρκετά ασχολήθηκα με στενόμυαλους που έχουν από καιρό υιοθετήσει την παρωπίδα ως τρόπο ζωής. Οι ορθά σκεπτόμενοι και οι ανήσυχοι είναι σαφώς καταραμένοι, όλοι οι υπόλοιποι όμως, είναι απλά καταδικασμένοι!
Η μαεστρία αυτών που πληρώνονται αδρά για να διαμορφώνουν το προφίλ αυτών που τους πληρώνουν και για να σχεδιάζουν στρατηγικές, έγκειται πάντα στο γεγονός πως γνωρίζουν που ακριβώς να χτυπήσουν. Τουλάχιστον έτσι συνέβαινε κάποτε. Θεωρητικά αυτή η κατάσταση θα έπρεπε να είχε αλλάξει, καθώς στις μέρες μας υπάρχει μια πραγματικότητα που δεν αμφισβητείται:
1ον οι πηγές ενημέρωσης είναι πλέον πάρα πολλές
2ον έχει αποδειχθεί το ψέμα, η κακοδιαχείριση, η υποκρισία και αν θες, η προδοσία.
Θεωρώ λοιπόν πως κανονικά θα ήταν αδύνατο να αποπλανηθείς από τα ΜΜΕ και τον τρόπο με τον οποίο παραποιούν μια κατάσταση, καθώς πάρα πολύ εύκολα μπορείς να διασταυρώσεις τα στοιχεία ψάχνοντας κάπου αλλού. Επίσης θεωρώ πως είναι αδιανόητο να δίνεις βάση στα λεγόμενα ενός αποδεδειγμένα, ψεύτη. Είναι σα να έχεις μπροστά σου τον Πινόκιο, ο οποίος προσπαθεί να σου τεκμηριώσει την ειλικρίνεια του και σε κάθε επιχείρημα του παρακολουθείς έκπληκτος την μύτη του να μεγαλώνει! Έτσι, βάσει λογικής και μόνο, δεν νοείται άνθρωπος που δύναται να παραπλανηθεί από αυτή την ιστορία. Όμως, εκεί που τελειώνει η λογική, ξεκινά ο Έλληνας…
Στην πρώτη περίπτωση συμβαίνει κάτι που «λογικά» θα έπρεπε να το είχες προβλέψει. Η ενημέρωση από το ίντερνετ ακολουθεί πιστά το παράδειγμα της τηλεόρασης και μάλιστα έχει προχωρήσει ακόμη περισσότερο. Εντέχνως κατασκευασμένα κείμενα από δήθεν απλούς ανθρώπους σε οδηγούν δαχτυλουργικά σε αυτό που ο «μάγος» θέλει να παρουσιάσει και με την ευκαιρία του διαμοιρασμού έχεις το δικαίωμα να μοιραστείς το ταχυδακτυλουργικό κόλπο και με τους φίλους σου. Συγκεκριμένες ειδήσεις και γεγονότα, παρουσιάζονται με τέτοιο τρόπο, ώστε το μοντάζ να μην γίνεται σε εικόνες και βίντεο, αλλά μέσα στο μυαλό σου. Κάποιοι το έχουν σπουδάσει αυτό. Έχουν πτυχία και διεκδικούν μάλιστα τεράστιους μισθούς για το ταλέντο τους. Από την άλλη όμως, έχεις την δυνατότητα να δεις διαφορετικές παρουσιάσεις μιας συγκεκριμένης είδησης και να διαβάσεις διαφορετικές απόψεις πάνω στο ίδιο θέμα. Αυτός ο πλουραλισμός θέσεων και απόψεων σε συνδυασμό με τον υποτυπώδη έλεγχο κάθε πηγής, θα έπρεπε λογικά και πάλι, να σε κατεύθυνε σε εντελώς διαφορετική οδό από την προβλεπόμενη. Ένα νόμισμα έχει πάντα δυο όψεις, αλλά όταν εμφανίζονται τρεις και τέσσερις, χάνει κάθε αυθεντικότητα.
Στην δεύτερη περίπτωση, η επιστήμη σηκώνει τα χέρια ψηλά! Πρέπει να είμαστε ο μοναδικός λαός που μπορεί να τον πείσει ο Πινόκιο. Υπάρχει μια ιστορία 30 ετών, άπειρα παραδείγματα, η αλήθεια των ημερών που βιώνουμε, σκάνδαλα, περιουσίες, λαμογιές, ακλόνητες αποδείξεις κι όμως… Ο Πινόκιο πείθει! Και πείθει με ένα τρόπο τόσο χυδαίο, που πρέπει να είσαι πολύ μαλάκας για να τον ανέχεσαι.
Συνεργασίες…
Είναι δυνατόν να επιτρέψεις να σε ξανακυβερνήσει έστω και σαν συνεργάτης, αυτός που καταψήφισες; Είναι δυνατόν να σχηματίσουν κυβέρνηση κάποιοι που θα έχουν έπειτα να αντιμετωπίσουν μια αντιπολίτευση που θα έχει την πλειοψηφία; Που αλλού το είδες ξανά αυτό; Είναι δυνατόν να μην συνειδητοποιείς πως η κυβέρνηση που παλεύει να σχηματιστεί στην ουσία είναι προσωρινή, άρα δεν ισχύουν σε απόλυτο βαθμό οι θέσεις η το πρόγραμμα της; Είναι δυνατόν να μην γνωρίζεις πως η επόμενη κυβέρνηση θα είναι αναθεωρητική, άρα θα έχει το δικαίωμα να αναθεωρήσει το Σύνταγμα; Δεν σε ανησυχεί αυτό; Είναι δυνατόν να μην καταλαβαίνεις πως κάποιοι πρέπει να δυναμώσουν αρκετά (με ψήφους) για να δοκιμάσουν έστω, να χτυπήσουν το σύστημα; Είναι δυνατό να κατακρίνουμε κάτι χωρίς να το γνωρίζουμε, χωρίς να το έχουμε δοκιμάσει, προβλέποντας σα μέντιουμ, το τι θα κάνει αν κυβερνήσει; Τέλος, είναι δυνατόν να περνά από το μυαλό σου η πιθανότητα κι άλλης ευκαιρίας σε αυτούς που αποδεδειγμένα σε οδήγησαν ως εδώ;
Οι τωρινές εκλογές έχουν ένα διαφορετικό χαρακτήρα, που απέχει χιλιόμετρα από κομματικές ιδεολογίες. Είναι ένας πόλεμος, από αυτούς που πάντα θύματα είναι οι άμαχοι, και γι’ αυτό πρέπει επιτέλους να αποφασίσουμε να πολεμήσουμε. Αν το θες πιο συγκεκριμένα, θεωρώ πως ο πόλεμος είναι ανάμεσα σε «Μνημονιακούς» και «Αντιμνημονιακούς» όπως επίσης, ανάμεσα σε «Αυτούς Που Πρέπει Επιτέλους Να Τιμωρηθούν» και «Αυτούς Που Πρέπει Επιτέλους Να Τιμωρήσουν». Μπορεί να υπάρχει λογικός άνθρωπος που προβληματίζεται ποια θέση να επιλέξει;
Όταν το μέλλον σου καταδικάζεται στην ανυπαρξία, όταν η χώρα σου καταστρέφεται, όταν έχουν παραχωρηθεί κυριαρχικά δικαιώματα, όταν δεν σέβονται τους κόπους μιας ολόκληρης ζωής, όταν σε ληστεύουν, όταν εξαθλιώνεσαι, όταν κυβερνάσαι από ξένους, όταν βάζουν χέρι στην περιουσία σου, όταν σου κλέβουν κάθε ιδιοκτησία, όταν επί χρόνια σε ταΐζουν ψέματα, όταν γελούν με την «βλακεία» σου, όταν σου στερούν την υπερηφάνεια, όταν με απίστευτο θράσος και αυθάδεια σου ζητούν να ξαναψηφίσεις τον βιαστή σου, πως διάολο είναι δυνατόν να σε τρομοκρατούν τα αισχρά σενάρια παράλογης φαντασίας που προβάλουν τα ΜΜΕ, αντί για τα παραπάνω; Πως γίνεται ρε γαμώτο ο Έλληνας να μην τρομοκρατείται με την πραγματικότητα, αλλά μόνο με την μελλοντική πιθανότητα του «Αν»; Τι στο καλό μας ψεκάζουν;
Θα έπρεπε να σε προσβάλει αφάνταστα το γεγονός πως κάποιοι προσπαθούν ακόμα να σε παραπλανήσουν, αντιμετωπίζοντας σε σαν άβουλο και ηλίθιο ον. Θα έπρεπε να βγάζεις καπνούς από την μύτη και αφρούς από το στόμα, γιατί τολμούν να κάνουν κάτι τέτοιο, αυτοί που πρόδωσαν εσένα και την χώρα σου. Αντί να σκύβουν το κεφάλι χωρίς δύναμη να σε κοιτάξουν στα μάτια, αντί να τρέχουν με την ουρά στα σκέλια να κρυφτούν από τα πυρά σου φωνάζοντας διαρκώς «Συγνώμη», αντί να βρίσκονται πίσω από τα κάγκελα της πιο άθλιας φυλακής με τις περιουσίες τους δημευμένες, έχουν το θράσος να σε κοροϊδεύουν ακόμα και να προσπαθούν να σε παρασύρουν στο ψέμα τους με σενάρια δήθεν λύσεων, κατηγοριών και προτάσεις συνεργασίας. Προσπαθούν να σου παρουσιάσουν αυτό που τόσα χρόνια φωνάζαμε: πόσο σάπιο είναι δηλαδή το πολιτικό σύστημα και πόσο κολλημένοι είναι οι πολιτικοί στις κομματικές τους απόψεις και ιδεολογίες. Θέλουν να σε πείσουν πως αυτή η κατάσταση οδηγεί στο να μην σε σέβεται κανένας και αυτό αποδεικνύεται από το γεγονός πως αδυνατούν να συνεργαστούν. Μα πως στο καλό δεν το καταλαβαίνεις; Χρησιμοποιούν τα ίδια επιχειρήματα που εσύ τους πετούσες χρόνια στα μούτρα, για να σου αποδείξουν πόσο λάθος έκανες που δεν τους εμπιστεύθηκες ξανά!
Έχω την πεποίθηση πως αυτές οι εκλογές θα αλλάξουν πολλά στην Ελλάδα αλλά και στην Ευρώπη. Μια μικρή επανάσταση που θα ξεκινήσει από την χώρα που γέννησε την Ευρώπη και θα επεκταθεί παγκοσμίως. Για να γίνει όμως αυτό πρέπει να αλλάξει το πολιτικό σκηνικό και να δώσουμε ευκαιρίες σε όσους δεν τις είχαν μέχρι τώρα. Αν δεν μας υπηρετήσουν σωστά, αν δεν μας σεβαστούν και επαναλάβουν τις αθλιότητες των προηγούμενων, εμείς είμαστε που θα τους στείλουμε στο διάολο και αυτό θα είναι πλέον εύκολο να γίνει, ακριβώς γιατί θα έχει αλλάξει το πολιτικό σκηνικό και οι δυναστείες θα έχουν καταρριφθεί.
Αλλά πρέπει να σκεφτείς λίγο πιο πονηρά την θέση που θα πάρεις σε αυτό τον πόλεμο. Θεωρώ πως πρέπει να δυναμώσουμε πάρα πολύ όσους μέχρι σήμερα θεωρούσαμε μικρούς και να αποδυναμώσουμε όσο δεν πάει αυτούς που ακόμα το παίζουν μεγάλοι. Έτσι θα δώσουμε μια και καλή το παράγγελμα στους πρώτους να συνεργαστούν, χωρίς να έχουν πια δικαιολογίες και χωρίς να τους το απαγορεύει αυτό η μειοψηφία της θέση τους, ενώ στους δεύτερους θα φωνάξουμε ακόμα πιο δυνατά το μήνυμα που δεν κατάλαβαν και που εσκεμμένα προσπαθούν να διαστρεβλώσουν.
Ποιο είναι αυτό το μήνυμα;
«Κύριοι τελειώσατε…»
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Πες την γνώμη σου....