Όταν γενικά ένα φιλμ προβάλλεται τόσο πολύ αρκετές ημέρες προτού κυκλοφορήσει, είναι σα να βρίσκεσαι σε μια τεράστια αγορά που όλοι πουλάνε κεράσια. Και τι κάνεις όπου ακούς πολλά κεράσια;
Η ταινία περιγράφει την (υποτιθέμενη) μάχη ενός ιερέα και δυο εξορκιστών από το Βατικανό ενάντια σε μια σατανική δύναμη, με σκοπό να σώσουν την ψυχή μιας κοπέλας… και όχι μόνο!
Ας ξεκινήσω με την υπόθεση (;) του έργου, αποφεύγοντας τα spoilers και περιγράφοντας στο περίπου τα πρώτα 15 λεπτά. Η ταινία ξεκινά ενημερώνοντας μας ότι για εδώ και 2000 χρόνια το Βατικανό ερευνά εμφανίσεις ανεξήγητου κακού και πως όλες αυτές οι αποδείξεις έχουν συγκεντρωθεί σε video. Έπειτα μαθαίνουμε από τα ΜΜΕ πόσο πολύ έχουν αυξηθεί οι δαιμονισμοί τα τελευταία χρόνια, τι λέει η Βίβλος για τον Αντίχριστο και πως από την ημέρα που γεννιόμαστε ο Διάβολος επιδιώκει την καταστροφή μας και πως δεν θα τα παρατήσει μέχρι την ημέρα που θα πεθάνουμε! Έτσι λοιπόν, το ενδιαφέρον μας βαράει κόκκινο!
Μετά ξεκινά η γνωριμία μας με τους χαρακτήρες…
Αρχικά μεταφερόμαστε σε ένα μυστικό γραφείο κάπου στο Βατικανό όπου δυο ιερείς (τι ακριβώς είναι αυτοί;) συζητούν για την πρωτοφανή έξαρση του κακού και πως πρέπει να αναλάβουν δράση. Κάθονται μπροστά σε 2 iMac (οθόνη Retina 5K 27 ιντσών με 14,7 εκατομμύρια pixel, επεξεργαστή core i7 4Ghz και 3,5 teraflop υπολογιστικής ισχύος γραφικών) και παρακολουθούν βίντεο (το πως και γιατί ήρθαν στην κατοχή τους αυτά τα videos υποτίθεται ότι το καταλαβαίνουμε αργότερα, αλλά…) μιας κοπέλας που την λένε Άντζελα και που η περίπτωση της φαίνεται να έχει μεγάλο ενδιαφέρον!
2 μήνες νωρίτερα…
Η 27χρονη Άντζελα φαίνεται σαν μια κανονική όμορφη κοπέλα (δεν είναι όμως – το γνωρίζουμε αυτό από την αρχή), που γράφει σε blog για τον Αντίχριστο και τον Διάβολο (πως και γιατί ασχολείται με αυτό το θέμα;) και για κάποιο λόγο (ποτέ δεν κατάλαβα γιατί) που πρέπει να έχει σημασία γιατί φροντίζουν να μας το γνωστοποιήσουν, δεν γουστάρει τα νοσοκομεία. Η Άντζελα επίσης, έχει έναν πατέρα (η μητέρα είναι έκπληξη!) σκληροτράχηλο στρατιωτικό που έχει αναγκαστεί να μεγαλώσει μόνος του την κόρη του (κλισέ) και έναν έξυπνο φιλόστοργο και χιουμορίστα γκόμενο (κλισέ) με τον οποίο συγκατοικεί. Πατέρας και γκόμενος δεν συμπαθούν ιδιαίτερα ο ένας τον άλλο, αλλά κάθε φορά που επέρχεται η «έκρηξη» η Άντζελα είναι εκεί να διορθώσει την κατάσταση (κλισέ). Ο γκόμενος θα κάνει surprise party γενεθλίων στην Άντζελα (θα καλέσει και τον μπαμπά) και όλοι θα ζητήσουν από την Άντζελα να κόψει την τούρτα, η οποία αντί για την τούρτα θα κόψει το δάχτυλο της και θα πιτσιλίσει με μπόλικο αίμα τα κεράκια (όπως καταλαβαίνεις κανείς δεν έφαγε τούρτα) και το γραμμένο με σαντιγί όνομα της. Λεπτομέρεια: ένα κοράκι πετάει και φεύγει μακρία…
Μπορεί να μην αρέσουν τα νοσοκομεία στην κοπελιά, αλλά το κόψιμο (του δαχτύλου, όχι κάτι άλλο) θα την στείλει στην εντατική (!). Στο νοσοκομείο, ο μπαμπάς θα γνωρίσει έναν λατίνο παπά που έχει στρατιωτικά tattoos στα χέρια (10η ορεινή μεραρχία, γατάκια), ο οποίος μετά από όλα αυτά που είδε στο Ιράκ, αποφάσισε να γίνει ιερέας (κλισέ). Έτσι γνωρίζουμε και τον ιερέα…
Όταν η παρέα επιστρέφει στο σπίτι, η Άντζελα αρχίζει να συμπεριφέρεται πολύ παράξενα (κλισέ), κάτι που θα την οδηγήσει ξανά (!) στο νοσοκομείο, γιατί όλοι θεωρούν πως το δάχτυλο έχει μολυνθεί (για την ιστορία, η Άντζελα θα οδηγηθεί και 3η φορά στο νοσοκομείο – σκέψου να της άρεσαν τα νοσοκομεία τι θα γινόταν!!!). Εκεί η κοπελιά συνεχίζει να συμπεριφέρεται παράξενα, να έχει εφιάλτες και να συμβαίνουν και άλλα, ενώ παράλληλα η παραμονή της εκεί βιντεοσκοπείται από κάμερες παρακολούθησης (!). Την επόμενη μέρα η Άντζελα παίρνει εξιτήριο, αλλά ο χρόνος που θα περάσει μακριά από το νοσοκομείο δεν θα είναι πολύς…!!!
Πόσο πολύ θέλω να αποκαλύψω και την υπόλοιπη ιστορία…
Το «Βατικανό: Απόρρητοι Φάκελοι» φροντίζει από την αρχή να σου δείξει πως θα έχεις πολλά, πάρα πολλά προβλήματα με το σενάριο. Σε όλη την διάρκεια του φιλμ υπάρχει έντονη η αίσθηση της βιασύνης (και της αρπαχτής) έστω και αν πρόκειται για χολιγουντιανή παραγωγή μεγάλου προϋπολογισμού. Ένα φιλμ που στα 90 του λεπτά διάρκεια, επιχειρεί να χωρέσει πάρα πολλά αλλά επειδή συνειδητοποιεί ότι τελικά δεν μπορεί να το κάνει, αφήνει να εξελιχθεί (ατυχώς) η όποια ιστορία του, αφήνοντας όλα τα άλλα απλώς να περνούν. Η σκηνοθεσία ανήκει στον «αμφιλεγόμενο» Mark Neveldine («Crank» 2006, «Gamer» 2009, «Ghost Rider: Spirit of Vengeance» 2011) ο οποίος παίζει εκνευριστικά με την εικόνα, παρουσιάζοντας μας ένα σωρό διαφορετικές εκδοχές του ίδιου σκηνικού. Αρχικά έχουμε τις κάμερες με το δήθεν μαγνητοσκοπημένο υλικό να μπλέκεται με την ελεύθερη κινηματογράφιση και μετά την εικόνα που αλλάζει διαρκώς και χωρίς κανένα λόγο ύφος και φωτισμό, σα να το δημιουργούν δυο διαφορετικά συνεργεία!
Η ιστορία και το σενάριο είναι των Chris Morgan και Christopher Borrelli που γενικά μας έχουν συνηθίσει σε αρκετά καλές δουλειές, αλλά στο «Βατικανό: Απόρρητοι Φάκελοι» το χάνουν τελείως, αντιγράφοντας τον «Εξορκιστή» και τραβώντας μια καθόλου ανεπτυγμένη ιστορία στα όρια της. Η τρίτη πράξη δε του φιλμ, είναι ο ορισμός του γκροτέσκου, με μια κωμικοτραγική πραγματικά σκηνή εξορκισμού. Και αν όλα αυτά τα συνδυάσεις με το γελοίο φινάλε, τότε έχεις την καθαρή απάντηση στο τι σημαίνει «αρπαχτή».
Χολιγουντιανή παραγωγή και ταυτόχρονα b-movie low budget-ιά με εκτός τόπου και χρόνου υποκριτική, το «The Vatican Tapes» είναι μια μεγάλη απογοήτευση, ιδιαίτερα για τους φίλους των ταινιών παρόμοιας θεματολογίας (που πραγματικά έχουμε ποοοοοολύ καιρό να δούμε κάτι καλό). Ξεκινώντας με την στυλ ντοκιμαντέρ παρουσίαση των γεγονότων και την υποβλητική χαμηλού φωτισμού ατμόσφαιρα στον χώρο των ιερέων του Βατικανού (για να δημιουργηθεί η ψευδαίσθηση της υπερπαραγωγής μέχρι φυσικά, να πέσεις στην διαφήμιση της Apple), έχεις την εντύπωση πως οπτικά τουλάχιστον θα παρακολουθήσεις κάτι ανεκτό (τα εφέ του δεν είναι άσχημα), προχωρώντας όμως μπουρδουκλώνεσαι ξεχνώντας τι ακριβώς παρακολουθείς και ποιος τελικά είναι ο θεατής. Η ιστορία δε, εξελίσσεται τόσο τραγελαφικά (μαζί με το εξωφρενικό και από_το_πουθενά αποκορύφωμα της) που νομίζεις πως το σενάριο δεν είχε ολοκληρωθεί αλλά τροποποιήθηκε στην διάρκεια των γυρισμάτων. Υποθέτω πως ούτε οι ίδιοι οι ηθοποιοί δεν έχουν καταλάβει τι συνέβη!
Το «The Vatican Tapes» είχε τα «φόντα» να γίνει κάτι καλό και μια ιστορία που αν αντί να ξεπατικώνει φρόντιζε να την αναπτύξει σωστά και από την αρχή, ίσως (επαναλαμβάνω, ίσως) έφτιαχνε κάτι ενδιαφέρον. Εκτός όμως από την εντυπωσιακή πρωταγωνίστρια (Olivia Taylor Dudley) και ορισμένα έξυπνα οπτικά «λούσα» , δεν υπάρχει τίποτε άλλο που να έχει ενδιαφέρον. Το αποτέλεσμα είναι μια ερασιτεχνική και ολοφάνερα βιαστική «παρωδία» που σε συνδυασμό με την τεράστια προώθηση που είχε, κατανοεί ακόμα και ο πιο «ανύποπτος» πως πρόκειται για εκκωφαντική αρπαχτή. Κρίμα γιατί θα θέλαμε κάποια στιγμή να δούμε μια καλή ταινία τρόμου που να διαθέτει μεγάλο budget. Απ’ ότι φαίνεται, δεν θα την δούμε ακόμα.
Τώρα αν επιμένεις να τo δεις (σε καταλαβαίνω) μείνε μακριά από τον κινηματογράφο γιατί θα τα κλαις τα ευρουλάκια σου. Σε λίγες μέρες θα κυκλοφορήσει σε DVD.
(4/10)
Trailer (το μόνο καλό που έχει η ταινία)
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Πες την γνώμη σου....