Blackbird ονομάζουν οι Άγγλοι το κοτσύφι. Το μαύρο ιερό πουλί με το υπέροχο κελάηδισμα που συμβολίζει την ελευθερία και την μελωδικότητα, είναι η απόπειρα των Empty Frame για απόδραση από την καθημερινότητα και μια πρόσκληση προς όλους μας να βγούμε από τα κλουβιά μας και να ταξιδέψουμε…
Τρία χρόνια μετά την πρώτη τους δισκογραφική δουλειά με τίτλο «They think we are Eskimos» (2011) που άφησε πάρα πολύ καλές εντυπώσεις, η εξαιρετική μπάντα από την Αθήνα έρχεται με νέο album, φιλοδοξώντας να πάει ένα βήμα παραπέρα τον ιδιαίτερο εναλλακτικό ήχο τους και να μας προσφέρει μοναδικές μουσικές στιγμές μέσα από μελωδίες που δεν συνηθίζονται πολύ στην Ελλάδα. Και σε αυτό το album κυριαρχούν κλασσικά όργανα όπως το τσέλο, το πιάνο και το βιολί που συχνά έρχονται σε μια όμορφη αντιπαράθεση με rock κιθάρες, διατηρώντας πάντα το μοναδικό και λυρικό ήχο που ξεχωρίζει τους Empty Frame.
Οι Empty Frame δημιουργήθηκαν το 2005. Ξεκίνησαν πολύ δυναμικά συμμετέχοντας σε πολλά φεστιβάλ και παίζοντας δίπλα σε κορυφαία ονόματα του χώρου όπως οι Woven Hand και ο Sivert Hoyem. Το «The Blackbird Flies» είναι κάτι σαν την φυσική συνέχεια του προηγούμενου album τους, πιο δεμένο, με περισσότερους μουσικούς, πιο σκοτεινό, με στοιχεία αμερικάνικου desert rock και μουσικές αποχρώσεις που θυμίζουν gypsy-rock, χωρίς την χρήση πνευστών. Όλα αυτά τα στοιχεία δεμένα σε ένα πολύ ατμοσφαιρικό αποτέλεσμα, με κάποιες πάρα πολύ καλές στιγμές που φιλοδοξούν να απογειώσουν το όλο εγχείρημα και συχνά, ομολογώ πως τα καταφέρνουν περίφημα.
Το «The Blackbird Flies» δεν κρύβει την ρομαντική του διάθεση και οι στίχοι των τραγουδιών, ακολουθώντας δρόμους που οριοθετούν τα στοιχεία rock αφήγησης, μεταφέρουν προβληματισμούς, αινίγματα και μια μυστικιστική νοσταλγία που σε προκαλεί να συγκρίνεις η να αναπολήσεις προσωπικά σου βιώματα. Μέσα από τις επιρροές τους (Tom Waits, The Beatles, Nick Cave and The Bad Seeds, Queens Of The Stone Age, Mark Lanegan, Radiohead, Pink Floyd, Andrew Bird, the Tindersticks, Love…), δημιουργούν ένα προσωπικό ύφος που τους κάνει πλέον εύκολα αναγνωρίσιμους και αποδεικνύει περίτρανα το ταλέντο και την προσπάθεια που καταβάλλουν ώστε να ξεχωρίσουν και να διατηρήσουν «φρέσκια» την πολύπαθη ελληνική ανεξάρτητη σκηνή, αποφεύγοντας δήθεν περίτεχνα τεχνάσματα εντυπωσιασμού και δίνοντας έμφαση στην απλότητα και τη μελωδία.
Μας σύστησαν το «The Blackbird Flies» με το single «Helicopter», ένα πολύ καλό τραγούδι που όμως δεν αντιπροσωπεύει ακριβώς το album και σίγουρα δεν αποτελεί ένα από τα καλύτερα. Με το πρώτο άκουσμα, ξεχώρισα αμέσως το έντεχνο «Like Kids In Paradise», το μυσταγωγικό «Only In Darkness», το μεγαλοπρεπέστατα σκοτεινό «A Velvet Dream», το εξαιρετικό «Legacy» με τις πολλές gypsy-rock αναφορές και ένα ευφυέστατο πέρασμα από την “Carmen” του Bizet, το πολύ όμορφο και νοσταλγικό λόγω των Love «Bright Lights», το «Vindications Of Love» με κάποια στοιχεία από τα «Σκαθάρια», το ταξιδιάρικο «Down By The River», το ψυχεδελικό «Big Life Illusions» που έκλεισε και το album γεμίζοντας με παράξενα συναισθήματα… έντονα, δυνατά, ίσως κάπως πιο «βαριά» απ’ όσο θα ήθελα… Σκέψεις διαφυγής, απόδρασης και γνωστοποίησης του σκοταδιού που σκεπάζει τον κόσμο… Σκοτάδι από το οποίο επιβάλλεται να ξεφύγουμε…
Αν έπρεπε να βρω κάτι αρνητικό (για όσους αρέσκονται σε τέτοιες διαφωνίες), θα έλεγα πως αν η παραγωγή ήταν πιο προσεγμένη, αν μπορούσαν να δουλέψουν με ανθρώπους όπως οι Victor Van Vugt, Flood, Nick Launay, τότε θα είχαμε να κάνουμε με ένα πραγματικό διαμάντι που η φήμη του θα έβρισκε μια πάρα πολύ καλή θέση στο εξωτερικό. Ακόμα και έτσι όμως, το «The Blackbird Flies» είναι ένα εξαιρετικό album που αποδεικνύει περίτρανα πως η ελληνική ανεξάρτητη σκηνή φιλοξενεί στις τάξεις της μερικά πάρα πολύ καλά συγκροτήματα που αξίζουν παραπάνω προβολής! Και πρέπει επιτέλους κάποιος να ασχοληθεί με περίσσιο μάλιστα ζήλο, με αυτή την προβολή. Αρκετά με τα «σκουπίδια» που ακούμε καθημερινά από τα ραδιόφωνα.
Το καλύτερο όμως το άφησα για το τέλος! Το «The Blackbird Flies» εκτός από CD και Digital album, κυκλοφορεί και σε βινύλιο για τους μεγάλους λάτρεις της μουσικής!
Οι Empty Frame, όπως οι ίδιοι δηλώνουν, όταν δούλευαν το «The Blackbird Flies» είχαν στο μυαλό τους να ταξιδέψουν, να ξεφύγουν από την καθημερινότητα και να προσκαλέσουν και όλους εμάς να βρεθούμε μακριά από τα δικά μας «κλουβιά». Το μουσικό μονοπάτι που έχουν επιλέξει να ακολουθήσουν είναι μοναδικό, ασυμβίβαστο και δεν φορά ταμπέλες. Είναι ένα μονοπάτι δύσκολο και κακοτράχαλο που θέλει θάρρος να το ακολουθήσεις, στηρίζεται όμως στην έμπνευση και την δημιουργία, στην αγάπη για την μουσική και τον πειραματισμό και που θα ικανοποιήσει κάθε συνοδοιπόρο τους. Απόλαυσε το ανεπιφύλακτα…
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Πες την γνώμη σου....