Έρημα, σιωπηλά, προοίμια ενός μοναχικού χειμώνα μ’ ακόμα αρωματισμένα με φθινοπωρινές παραπλανήσεις, μονοπάτια του Νοέμβρη, που έφθασε για μια ακόμα χρονιά στο τέλος του γιορτινός μ’ απόμακρος. Θυμάμαι μονάχα τα πόδια σου, όμορφα σαν μίσχοι λουλουδιών, το μόνο που μπόρεσα να κοιτάξω…
