Δεν μας έχει απομείνει ούτε ένα μηδαμινό ψήγμα αξιοπρέπειας;

Μετά από περίπου δυο εβδομάδες απίστευτης κούρασης και ταλαιπωρίας, αποτέλεσμα μιας σχετικά ανύπαρκτης, αδήλωτης, μαύρης εργασίας και έχοντας παραδώσει τα όπλα στον άνισο αγώνα με την εκμετάλλευση της τωρινής κατάστασης από εργοδότες που εμφανίζονται από το πουθενά, έφθασε η ώρα να ψηφίσω μια ακόμη φορά. Πολλές φορές σκέφτηκα να γράψω ακόμα 2-3 πραγματάκια σχετικά με την αφύπνιση και διάφορα παρόμοια, αλλά δεν το έκανα. Γιατί; Γιατί πραγματικά, τίποτα δεν έχει πια νόημα.

Πονάει (part 2)

Δεν θα σχολιάσω τίποτα. Δεν εχω να πω κάτι. Δες και προβληματίσου, όσο και αν σε πονέσει...